No worries, we're fine!!

G'daymates;-)

Het is inmiddels alweer een poosje 2011 en weer tijd voor een verhaal! Wij hebben het gevoel dat we inmiddels alweer een maand reizen achter de rug hebben, terwijl het nog maar 14 dagen zijn. Maar zoals de titel zeg: No worries, het gaat supergoed met ons! Inmiddels zijn we gearriveerd op onze droombestemming; Nieuw Zeeland, wat nog moet blijken, maar ....toen gisterhet vliegtuig landde in Auckland kregen wij beiden een zeer behagelijk gevoel. Dus Nieuw Zeeland kom maar op. Overigens is het hier 12 uur later dan bij jullie. Grappig, op het moment dat jullie gaan werken, gaan wij avondeten. Dit is nog maar dag 1 met dat tijsdverschil hoor, want de afgelopen dagen met Sydney was het 10 uur en in Thailand 6 uur. Ja Thailand hebben we inmiddels verruild voor de Westerse wereld en we moeten jullie stiekem vertellen dat ons dat zeer goed bevalt. Waarom? Voornamelijk omdat de prijzen hier vastliggen, dus je hoeft niet meer te onderhandelen of strijd te voeren over de prijs voor je taxi, je overnachting enz, je wordt niet meer opgelicht. Zeer prettig dus!

Maar de vorige keer waren we gestopt toen we de grens overgingen van Laos naar Thailand. De grens over van Laos naar Thailand waren we lichtelijk opgelicht, de trip zou 2 uur duren, maar duurde maar 30 minuten. We werden met een busje naar de friendshipbridge gebracht, gedropt en dat was het, owja, we kregen nog een busticket om de bus over de frienshipbridge te pakken ( welke de grensoverganng was) Er daar stonden we dan met een Australisch stel in Nong khai Thailand, maar we waren nog niet in het centrum van Nong Khai, wat ons wel beloofd was. Dus moesten we een taxi pakken, en ja hoor zo werden we weer opgelicht. Een een of andere patser stond naar met zijn zeer luxe tuktuk-(pickup) en vroeg veels te veel om ons af te zetten bij het station van Nong Khai, we waren er binnen 2 minuten dus hadden amkkelijk kunnen lopen. Eenmaal daar deed de ATM het niet en zo moesten we weer terug naar de grensovergang op te pinnen (we hadden geen Thaise baths meer). Al met al gepind en een treinticket geboekt voor de nachttrein die avond naar Bangkok. Dat deed het Australische stel ook en gezamelijk hebben we de middag doorgebrackt bij een toko aan de overkant van het station. Toen de trein vertrok om 18.20 uur kwam er al direct een vervelend mannetje de bedden opmaken, dit betekende dat we moesten gaan slapen. We hadden upperbeds geboekt en onder ons waren de plekken ook bezet. Toen maar naar de restauratiewagon gegaan en hier hebben we met het Australische stel yatzee gespeeld, wat wij hen hadden aangeleerd en zij ons weer een leuk kaartspel. Ook weer een Big Chang genuttigd, waarvoor we de beer Lao hadden ingeruild. maar eerlijk is eerlijk, beiden drinken goed weg ;-) . Na flink wat potjes kaarten was het tijd om te gaan slapen en dat hebben we gedaan. Smorgens om 05.30 werden we van ons bed gelicht, de allervervelendste beddenThai deed voorkomen dat we elk ogenblik in Bangkok konden aankomen, uiteindelijk waren we pas om 08.00 uur in Bangkok. Eenmaal aanhgekomen het Australische stel gedag gezegd, en als een speer met de tuktuk naar Koh San road, we moesten namelijk de tickets naar Koh Phagnan boeken. En aangezien het rond oud en nieuw was zou het erg druk zijn. Nou dat was het ook, want op de fast ferry genaamd Lohmprahay was geen plek meer. BALEN! Maar na wat gebel kregen we te horen dat er nog 2 plaatsen waren op de slowboat. Nou nemen die kans! Afijn wij geboekt voor de volgende dag 29 december om 18.00 uur vertrekken uit bangkok en de volgende dag om 12.00 zouden we dan aankomen op Kho Phagnan. Prima....Wij spullen gedropt in een guesthouse, wasje weggebracht, ontbijtje gegeten en wat door bangkok gaan slenteren. We hadden eigenlijk geen idee wat te doen, maar we vermaakten ons wel. Toen we rond een uur of half 4 weer bij Koh San Road aangeslenterd kwamen en Noud een Pad Thaitje bestelde bij een kraampje, tuurde Jet wat rond en wat zag ze??? Zag ze het nou goed..erop afgestormd en ja ze waren het echt.JAAAAA geen 10 meter verder stonden Sten en Muriel bij een kraampje.....Nou te gek...!! We wisten wel van elkaar dat we in bangkok waren, maar hadden niet echt wat concreet afgeproken, we hadden wel naar elkaar gemaild en gesmst om eventueel wat af te spreken maar dat was niet helemaal goed overgekomen. maar hoe te gek is dat als je elkaar toch zomaar tegenkomt! Hier is een hele leuke avond uit voort gevloeid want we zijn naar een thaibox gala gegaan! het was zeer spectaculair. Zowel in de ring als erom heen. Coaches die meebewegen, Thaien die aan het wedden zijn wie er wint. het was erg gaaf om mee te maken! Na weer afscheid te hebben genomen van Sten en Muriel die avond hebben we een tuktuk gepakt naar ons guesthouse. Die tuktukdriver reed als een razende door de straten van Bangkok en toen hij ging inhalen op de andere rijbaan en we oog in oog met een tegenligger kwamen dacht Jet dat het flink mis zou gaan en moest heel hard gillen. gelukkig liep het goed af! maar we waren blij dat de rit was afgelopen. De volgende dag, de 29ste hebben we onze was opgehaald, ontbijtje gedaan, beetje achter de compu foto's uploaden en toen kwamen we ook nogeens onze met-gestrandeling Mark tegen. Daar hebben we gezellig een drankje meegedaan en toen was het voor ons tijd om naar het verzamelpunt voor onze reis naar Koh Phagnan te gaan. Wederom afscheid genomen van mark en op naar de bus. Dit verliep allemaal vrij vlotjes nog geen uurtje later zaten we in een VIP bus met special paint en reden we in de avondspits Bangkok uit. Eenmaal de avondspits uit reed de buschauffeur vlot door. Jet dacht dat de bus af en toe om zou slaan, maar na een paar stopjes waren we om 05.10 uur in de ochtend al in Surat Thani, hier zouden we doorvervoerd worden naar de de slowboat naar Koh Phagnan. maar we bleven maar wachten met een hele groep mensen, wachten wachten en wachten, maar geen bus naar de haven. iedereen ging navraag doen, sommige groepjes werden naar een tuktuk verwezen en die reden weg. maar wij moesten maar geduld hebben. Uiteindelijk kwam er een bus om 10.30 uur :-( Toen wisten we iegenlijk al dat we de ferry hadden gemist :-( En dat was ook zo, want na een uur rijden, kwame we bij een lege haven en kregen we te horen dat we pas om 15.00 uur de volgende ferry konden nemen. Wat hadden wij de pest erin! maar wat kan je doen...helemaal niks! Dus weer wachten, de tijd verdrijven met kaarten en omstebeurten Angry bird spelen. Om 15.00 uur liepen we naar de ferry pier, die pas om 15.30 uur aankwam. Wij aan boord en uiteindelijk ging de ferry pas om 17.00 uur weg, dus weer wachten aan boord...pFFFFF nu waren we het echt zat. De boottocht was best heftig want de zee was aardig wild, maar gelukkig...om 19.00 uur, na een reis van 24 uur) kwamen we aan op Koh Phagnan. Gelukkig maakte ons resort een hoop goed, een prachtige bungalow, het geluid van de zee, heerlijk eten en zeer vriendelijke mensen! Ja hier zouden we ons heel goed kunnen vermaken voor 4 dagen. Dat hebben we ook gedaan. Helaas zat het weer een beetje tegen, maar dat heeft de meeste pret niet mogen drukken. 31 december hebben we ons dorpje in het noorden verkend, het was bewolkt maar prima om te relaxen, want niet teveel inspanning met de Full-moonparty in het vooruitzicht. Lekker op tijd gaan douchen en relaxen voor een avondje stappen. Eerst een heerlijke maaltijd op op het resort en daarna werden we samen met 3 Engelse gasten al op tijd naar de Fullmoon party gebracht. De jongens zeiden dat het een kriem zou worden om een taxi terug te nemen omdat er 60.000 mensen werden verwacht en helaas had de eigenaar van ons resort geen zin om ons weer op te pikken. Toen we aankwamen bij de party was het al een drukte van jawelste. Wij een bucket gekocht op straat en op naar het strand. Het was een hele belevenis echt superleuk om mee te maken. En om 00.00 uur was het helemaal leuk, eerst aftellen en dan yoehoe!!! Happy newyear....in de zee naar het vuurwerk kijken, hoe uniek is dat! We hebben ons geweldig vermaakt en om 04.00 uur de taxi genomen naar het resort. Jet is daarna in diepe slaap beland, Noud ging nbog even een vuurtje maken op het strand, wat niet gelukt is. Toen we vroeg in de ochtend wakker werden hebben we nog kunnen skypen met Noud zijn broer Tuur en aanwezigen daar (o.a. Marientje en Derek) dat was heel leuk! De rest van nieuwjaarsdag zijn we ontzettend brak geweest en niks uitgevoerd, beetje op het resort rond gehangen, het was ook bewolkt die dag. De dag erna waren we weer fit en hebben we een scootertje gehuurd en zijn we het eiland rond gecrosst. Erg leuk om te doen, hier en daar weer een pitstop gemaakt en uiteindelijk zijn we op een mooi strandje beland om een drankje te doen en hebben we een supermooie zonsondergang gezien...TOP! Voor 3 januari hadden we een tripje geboekt naar het Ang Thong Marine park. Met een supersnelle speedboat en 28 andere peoples werden we ernaar toe gevaren. Het Ang Thong Marine park is een eilandengroepje in de Thaise golf. Echt bounty, super mooi! Hier hebben we bij de eerste stop gesnorkeld, helaas niet al te veel vissen gezien, maar wel lekker in de zee gedobberd. Daarna wat eilandjes langs gevaren en de laatste stop was bij een wat groter eiklandje waar we wat langer verbleven. Heerlijke lunch op en lekker gezwommen en gezond. Daarna in sneltreinvaart terug naar Koh Phagnan. Eeenmaal aangekomen kwamen werden we terug gebracht naar het resort. Hier hebben we weer een heerlijke maaltijd op en kregen we te horen dat ze onze boot tickets naar Koh Tao hadden kunnen boeken voor de volgende dag. Gelukkig nu met de snelle boot! De volgende dag zijn we gedropt bij de haven 'Thongsala' en ging de ferry precies op tijd dez kee. Koh Tao ligt anderhalf uur varen van Koh Phagnan vandaan en wordt ook wel schildpadeiland genoemd maar waar de naam precies vandaan komt is niet duidelijk. Het eiland lijkt van de zijkant op het schild van een schildpad, ook gebruiken verschillende bedreigde zeeschilpadden het eiland als nestplaats. Het is ook de plek om je padi te halen voor een voordelige prijs. Helaas lag dit niet in onze planning (Jet mag niet duiken door haar ooroperatie). Omdat dit een favoriete duikbestemming is voor velen en het ook nog eens het hoogseizoen was, hadden wij besloten om niks te boeken. En dat was heel verstandig, want we konden helemnaal niks vinden. Werkelijk waar alles zat vol! Daar sta je dan met je 15 kilo zware rugzak op in 32 graden warmte op een eiland! wat moet je dan doen? De moed was flink in onze schoenen gezakt...tsja dan maar snel naar een toiroperator om te vragen nog een boot naar het vasten gaat. Zo gezegd zo gedaan. Er was geen snelle boot meer naar het vaste land, maar wel een nacht ferry, en cheap ook! Dus wij enigzins opgevrolijkt om het feit dat we dan gelijk een overnachting zouden hebben en geboekt! De zeer vriendelijke man zei dat we onze spullen achter konden laten en nog wat rond konden wandelen en om 20.00 uur naar de ferry gebracht zouden worden. Het was immmers nog maar 16.00 uur. Toen zijn we lekker op een lounge terras aan het water gaan zitten en hebben wederom van een heerlijke zonsondergang kunnen genieten. Verder nog een rondje gelopen en toen baalden we bestwel dat we niet langer zouden blijven op Koh Tao. Het was er zo relaxed en gezellig. Eenmaal terug bij de touroperator kwam hij met het blijde nieuws dat een vriend van hem nog een kamer beschikbaar had. Noud is mee gelopen om te kijken naar de kamer, en kwam al snel terug dat het best te doen was. De nachtferry omgezet naar de volgende dag en hup naar onze kamer! De volgende dag hebben w een longtail boot gepakt naar een bounty eilandje dicht bij Koh Tao. Helaas was het flink bewolkt deze dag, dus kwam het niet helemaal bounty over maar evengoed een mooie dag gehad en waanzinnig kunnen snorkelen. Helaas zijn we weer eerder terug gegaan naar Koh tao omdat het begon te regenen. De uurtjes die we moetsen wachten om naar de ferry te gaan, was een soort kamperen. We mochten uiteindelijk nog douchenbij iemand anders en om de tijd door te komen wat rondgewandeld in de regen en nog een hapje op bij een straat kraam. Toen was het tijd om naar de ferry te gaan. Eenmaal daar afgezet snel onze backpack gedropt op de slaapzaal en een stapelbed uitgezocht. het was trouwens wel grappig hoe het eruit zag. Een ferry met kleine trucks aan boord,kratten lege bierflessen en oud papier waren geladen en dan 2 slaapzalen met gemixt volk, zowel Thaaien als backpackers en truckers. De meeste backpackers gingen voor een visa run heen en weer naar Birma, mag je weer 15 dagenlanger in thailand blijven. Zo'n run kost ongeveer omgerekend 30 euro. Wij waren als enigen die terug gingen reizen naar Bangkok via Hua Hin bleek later. Nog een pizzaatje naar binnengewekt en om 23.00 uur vertrok de boot naar het vaste land. Grappig dat deze ferry er zo'n 6 uur over een afstand van 75 km doet. Het was ook strormachtig op zee, want de boot deinsde behoorlijk. Maar toen we eenmaal in slaap waren geschommeld waren we er al weer...pfff 05.00 uur s'ochtends vroeg hoor en behoorlijk gaar! Het was ook weer spannend waar we terecht zouden komen nadat we een taxi hadden genomen naar een busstation. De overige backpackers werden opgepikt met een minivan en wisten wat hun bestemming zou zijn. gelukkig werden wij netjes afgezet bij een busstation en met gebarentaal een kaartje gekocht voor de bus richting Hua Hin. Het was een locale bus met een chaffeur, een bus conducteur en een een soort van buspiccolo die de bagage regelde.De bus stopte waar er maar mensen langs de kant stonden en dat gaf een hoop vertraging. Wat nog heel grappig was dat we ook nog een keer stopte bij een minitempel, daar ging onze busppiccolo bidden en stak wierrook aan, hij nam tuurlijk neem lekker de tijden toen hij uitgebeden was stak hij tot onze verbazing nog een paar rotjes af.....en hup sprong de bus weer in en gassen maar. Rond een uur of 2 s' middag kwamen we in Hua Hin aan, we waren overgezet op een gammel stadsbusje, waar we van een ouder Duits echtpaar hoorden dat Hua hin geweldig moest zijn. dat beloofde wat. maar eenmaal aangekomen leek het wel Benidorm aan de Thaise golf. Veel hoge appartementencomplexen en hotelgebouwen aan het strand. Terwijl we opzoek warenm naar een guesthouse kwamJan de Koning voorbij gescheurd op zijn scooter en tipte ons voor zijn guesthouse 'Kings home'. Aangezien we niks beters konden vinden hapten we toe en wandelde naar zijn guesthouse.Huiselijke sfeer met veel tierelantijntjes, maargoed we hadden weer een plek voor 2 nachten. Jan bleek na 20 jaar goed de Thaise mentaliteit over te hebben genomen want hij had ons gepaaid met wifi, gratis gebruik van de computer met internet en warme douche, maar er was geen wifi, geen internet verbinding op de computer en geen warme douche. We hebben er niks van gezegd, we hadden geen zin meer om te klagen. Wat wel leuk was dat we Nederlandse televisie hadden en dat gaf een huiselijke sfeer. We hebben relaxte dagen gehad, heerlijke sushi gegeten, strand gelegen, de avondmarkt bezocht, vismarkt bezochten wat in de stad rond gewandeld.

Op zaterdagochtend 8 januari hebben we de bus naar Bangkok genomen. Voor onze laatse nacht in Thailand hadden we een super deluxe hotel geboekt, Nouds verjaardagscadeau van zijn ouders, Lebua State tower! En dat was toch luxe! Een zeer grote hotelkamer, met woonkamergedeelte, keuken, grote badkamer metbad en douche op de 55ste verdieping met een fenomenaal uitzicht zowel dag als nacht over Bangkok! hier hebben we ontzettend genoten, een heerlijk culinair gedineerd. waren overigens wel hele andere prijzen, maar wat kon ons het bommen....dit was paradijs voor ons! na een heerlijke nachtrust hadden we een geweldig ontbijtbuffet waar we lekker de tijd voor hebben genomen, daarna nog maar een keer gaan badderen en douchen......en toen was het helaas tijd om uit te checken om 12.00 uur. Heel fijn was dat we tot 14.00 nog gebruik konden maken van de hotel faciliteiten, dus wij zijn voor anderhalf uur de sportschool ingedoken, dat was wel nodig. Daarna heerlijk nog even de sauna ingegaan gedoucht en helemaal klaar voor onze reis later die dag naar Sydney. Het hotel heeft een taxi met een vaste prijs naar het vliegveld voor ons gefixt, heel fijn! Binnen no time waren we op het vliegveld, ingeckeckt en door de douane heen.

En toen was het tijd om dag te zeggen tegen Asia, het eerste deel van onze reis. Wat een 5 weken zijn het geweest in Thailand en Laos! heel veel meegemaakt van Dieptepunt naar hoogtepunten! Een hele ervaring, zo blij om dit allemaal te hebben mogenmeegemaken!

Onze Sydney avonturenvertellen we de volgende keer! Maar we verklappen alvast dat het er geweldig isgeweest!

Morgen pikken we onze crib op voor de komende 5 weken, New Zealand here we come!

That's all Folks, tot de volgende keer!

Xus Noud en Jet!!

Goodbye Laos, hello again Thailand (deel 2)

Lieve Mensen!

Inmiddels zijn er alweer 2 dagen voorbij! En op deze bewolkte oudjaarsdag in Koh Phagnan(waar we gister na een bijna eindeloze reis zijn aangekomen) is er weer even tijd om ons reisverslag bij te werken.

Waar waren we ookalweer gebleven? We hadden de fietstocht en de olifantentrip al uitgebreid beschreven, dan nu het verhaal van onze trip naar Vang Vieng! We hadden eerder al tickets gekocht voor deze rit, we hadden de mogelijkheid voor een luxe VIP Bus, de locale Express bus of per Minivan. Nou voor die laatste optie hadden we gekozen, pick-up bij ons guesthouse was inbegrepen, dus hoefden we niet zelf naar het minvan busstation te gaan. By the way, een minivan is hier een klein Toyota busje, welke wij voor ons saampjes in Nieuw Zeeland tot onze beschikking hebben, waar ze inclusief de bestuurder 12 mensen inproppen. De baggage wordt bovenop het dak met een mooi zeli eroverheen vastgebonden en gassen maar!

We werden donderdagochtend 23 december keurig op tijd opgepikt bij ons geusthouse. De chauffeur was nogal jolig, het kleine proppie van een manneke Hij gebaarde ons onze backpacks in de zeer oude minivan te doen, maar dat ging niet zo makkelijk omdat de minivan al volzat met 6 mensen plus hun bagage. Het jolige proppie gebaarde naar boven, dus onze backpacks werden op het dak geworpen. Klaar voor vertrke. De chauffeur had het alleen maar over beer Lao, beer Lao, Lao ( het bier wat hier in Laos gedronken word) We hadden het vermoeden dat hij zelf ookal een biertje ophad op de vroege morgen. Maar we mogen niet klagen, na nog iemand te hebben opgehaald, heet het proppie ons keurig afgezet bij het Minivan busstation. Spullen af-en uitgeladen, wij onze tickets laten zien bij de regelladyboy;'You are whit 2 persons...hurry up, come on...' we werden verwezen naar een minivan die al aardig volgepakt was maar er konden nog precies 2 luitjes bij. Jippie, onze spullen werden weer op de van geladen, vastgebonden met zeil eroverheen en hup gas erop. Om 9.30 uur shuurden we weg van het station. We zaten wel heel erg opgepropt en omdat we de laatste twee waren konden we helaas niet meer naast elkaar zitten. We hadden al eerder verteld dat de wegen erg hobbelig waren, stel je dat voor in combinatie met een chauffuer die graag gas geeft en een rit van 180 kilometer door de bergen met flinke en veel bochten, heb je het voor je? Nou dan weet je waarschijnlijk hoe wij ons gevoeld hebben. Het lichtpuntje in dit verhaal is dat de natuur die we onderweg voorbij hebben zien flitsen adembenemend mooi is! Met een stop rond 12.00 uur voor de lunch, waren we ongeveer om 15.00 uur bij het minivan busstation in Vang Vieng. Daar weer overgeladen in een taxi en hier warden we afgezet in het centrum van Vang Vieng aan de rivier. Het zag er allemaal wel gezellig uit, dus hebben we eerst maar even een drankje gedaan om bij te komen van de reis, voordat we opzoek gingen naar een guesthouse. Na het drankje zijn we gaan lopen opzoek naar een slaapplek, we kwamen uiteindelijk bij Bungalowtjes terecht die zich bevonden in het Coconut resort. Voor dat moment waren we helemaal in ons sas. Spullen gedropt en op het bed gedoken....AUW!! Ons matras leek wel een houten plank, zo hard dat het was. Hier zouden we echt niet op kunnen slapen, dus we besloten om toch weer onze spullen te pakken en opzoek te gaan naar iets anders. Toen Noud het ging zeggen, boden ze een andere bungalow aan, welke een zachter matras zou hebben, en dat was ook zo! Weer spullen verkast, toen lekker een duik in het zwembad genomen, gedoucht en op naar het centrum van Vang Vieng om de boel te verkennen.

We hadden wisselende verhalen gehoord van verschillende mensen en ook in de lonley planet staat : You'll love it or hate it. Vang Vieng is namelijk bekend om het tuben in de rivier (een tube is een grote zwemband) Met een tuk tuk worden jij en je zwemband een paar kilometer verderop gedropt, je gaat in je band zitten en drijft met de stroom mee de rivier af terug naar Vang Vieng. Langs de rivier hebben ze allemaal barretjes gebouwd, waar uiteraard gefeest en gedronken kan worden. Op zich geen verkeerde bezigheid met een temperatuur van ruim 30 graden. Om Vang Vieng heen is er schitterdende natuur. Bergen als grote rotsen, en vooral met zonsop -of ondergang fantastich om te zien. De zonsondergang hebben we onder het genot van een hapje gezien. Toen we in het restaurantje zaten kwamen we overeen dat we toch een beetje afgelegen zaten in het bungalow resort en met de kerst op komst wilden toch wat meer tussen de mensen zitten. Ook maken we plannen voor de komende dagen, aangezien we niet eerste kerstdag willen reizen besluiten we 2 dagen te blijven in Vang Vieng. Morgen gaan we het tuben eens uit proberen en eerste kerstdag gaan we een dagtrip doen met kajakken en caven. Als we verder een rondje lopen moeten een beetje slikken. We hebben even het idee dat we in Lloret de Mar zijn beland. De restaurantjes en cafeetjes zijn afgeladen met typische low budget backpackers. We hebben het dan over het model met vale linnen knoopbroek, dreadlocks met haarband, baard van een paar maanden, en natuurlijk ladderzat. Er zijn ook opvallend veel Israeliërs. Overal wordt Hebreeuws gepraat. In veel cafeetjes wordt trouwens. De reizigers die zich niet in een restaurantje of café bevinden, lopen schaars gekleed met een grote tube door de straten van Vang Vieng.

We zoeken een afgelegen cafeetje op en doen een Pre-Christmas drankje, waarna we weer terug gaan naar onze bungalow om te gaan slapen.

De volgende octend nuttigen we het heerlijke ontbijt en maken ons op om te vertrekken. We verzinnen een smoes dat we naar Vientiane gaan om vrienden te ontmoeten. Zo gezegd zo gedaan, we rekenen af en vertellen onze smoes. Het voelt best slecht om te liegen en dat we weggaan wordt ons niet in dank afgenomen, want ze zeggen ons geen gedag meer. Tweehonderd meter verder in de straat vinden we een leuk guesthouse met een prachtig uitzicht en droppen onze spullen. We gaan ons opmaken om te gaan tuben. Uiteindelijk duurt het nog even en zijn we pas om 14.00 uur bij het bedrijf die alle tubes leent, net telaat omdat de tuktuk vol was er snel vertrok, wij moesten wachten op op zijn minst 2 personen. Ruim een kwartier later waren we met zijn 6en. Wij in de tuktuk naar het plaatsje 4 km up river. Hier werden we door de kerstman verwezen naar het begin van het tuben, wat nog een kwartier lopen was. En daar zagen we het feestgedruis, we moesten alleen nog even een houten brug oversteken. Gezellig dachten we voordat we de brug overgingen, maar eenmaal over de brug zagen we dat iedereen was daar klaarblijkelijk ladderzat was, drankspelletjes werden gedaan, lichamen waren volledig beschilderd met allerlei teksten, er werd dronken van de steiger afsprongen of via eentrapeze het water ingeslingerd.Wat er ontbrak was veiligheidmatregelen. Niet zo gek dat hier dagelijks ongelukken gebeuren en jaarlijks ookeen aantal mensen omkomen.. Daar is echter niets van te merken. zo'n handige combinatie, alcohol en water. We hebben een drankje besteld en onze ogen eens goed de kost gegeven vanaf de achtergrond en kwamen tot de conclusie: Alcohol en water is geen handige combi! toen we ons drankje ophaden hebben we snel onze tube gepakt om vervolgens in de band de rivier af te drijven. Liggend in onze band dreven we de rivier af. Het was eigelijk best wel relaxed toen we het eerste drukste stuk voorbij waren. We kwamen onderweg in de band een Duitser tegen en samen met hem nog een keer aan wal gegaan om een drankje te doen. Na gezellig te hebben gekletst met ook nog een Australisch stel erbij was inmiddels alweer 5 uur, tijd om verder te gaan. Een paar honder meter verder werd het best koud en hadden we dat ronddrijven wel gezien. Gellukkig konden we eerder stoppen en hebben we van een tuktukservice gebruik gemaakt die ons weer terugbracht naar Vang Vieng. Tuben was voor 1 keer en niet weer ;-)

S' avonds kerstavond gevierd met een hapje eten en een kijkje gaan nemen bij de Rockbar. Hier was een hele vuurshow, limbo dansen, vuurspuwen en kregen wij gratis buckets. Noud heeft nog de balonnendans gewonnen. En wat won hij.... een bucket. Die avond hebben we iets te diep in de bucket gekeken, waardoor we vroeg knock-out gingen.

Eerste kerstdag was het te vroeg dag voor Noud. Vandaag hadden we onze kanotocht. Eerst werden we vervoerd naar de elephantcave, waar we weer in een tube werden gestopt met een hoofdzaklamp op. Deze zaklamp zat vast aan een batterij die om onze nek hing. Lekker veilig in het water, maar volgens onze gidsen kon het allemaal geen kwaad. De cave was leuk om te zien, maar niet spectaculair evenals de bezichtiging van een andere cave, deze te voet. De BBQ lunch was daarentegen wel erg lekker en leuk. Gezellig geklets en toen was het tijd omk te gaan kayakken. Weer naar die rivier waar we gister waren geweest met onze tube, weer langs de barretjes. Gelukkig hadden we maar 1 stop, en na ons aandringen zijn we snel weer weggegaan. We hadden het gewoon gehad met VangVieng! Het kerstdiner was bij een restaurantje die hetzelfde menu had als alle restaurantjes. Het het uitzicjt was als bij alle andere restaurantjes: Dronken Tubers. En toen we gingen skypen met onze familie die gezellig bij elkaar zaten was het voor ons duidelijk; Vang Vieng is ondanks de mooie omgeving niet the place 2 be voor ons!

2e kerstdag hebben we Vang Vieng weer snel achter ons gelaten, door naar de hoofdstadvan Laos te reizen: Vientiane.Het was een 3 uur durende busrit die goed te doen was. Eenmaal gedropt in het centrum van Vientiane hadden we al snel een schoon guesthouse gevonden. Even opgefrist wat sightseeiing door Vientiane te voet gedaan. Daarna een drankje en ijsje gekocht in de supermarkt en deze aan de rivier genuttigd. Om afscheid te nemen van de Mekong. We vonden Vientiane opzich niet verkeerd, maar door onze mindere ervaring met Vang Vieng wilden we eigenlijk zo snel mogelijk weer naar Thailand. Daarom toen we terug kwamen snel een busticket geboekt voor de volgende dag. De volgende ochtend hebben we nog een lekker ontbijtje gedaan en nog een wandeling gemaakt over de boulevard van Vientiane, die overigens erg mooi is aangelegd. Wel vreemd, als je bedenkt dat Laos eenvan de armste landen ter wereld is. Net als vele andere gebouwen die duur enmooi gebouwd zijn terwijl de Laotianenzelf beroerd wonen Buitende stad wonende mensenvaakinverzakte houten hutjes.

Om 12.00 werden we opgepikt om naar de friendshipbidge te gaan, welke de grensovergang vormt over de Mekong tussen Vientiane Laos en Nong Khai Thailand.

Nu we Laos gedag hebben gezegd, even nog wat Laos-feitjes op een rij:

Ons is opgevallen dat de Monniken in Laos stiekem allerlei dingen doen die voor hen verboden zijn. Zo hebben we al monniken zien roken, bier drinken en een boksbeugel zien kopen! In Laos is het heel normaal is om zoveel mogelijk mensen of spullen op een scooter te vervoeren? Het is ons een raadsel hoe ze op de weg kunnen blijven... Kleine kinderen en zelfs babies op schoot, 4 mensen tegelijk, eventueel de hond erbij, maar ook gasflessen over een hobbelige weg vormen geen uitzondering! Ook ontmoet je tijdens je reis door Laos keer op keer dezelfde rezigers.

Wat ons zal bijblijven aan Laos is het arme land dat rijk is aan beeldschone natuur.Endie lieve hartverwarmende kindertjes! Nu zijn we dus alweer een paar dagen terug in Thailand, wat ook niet zonder horten of stoten ging, maar daarover de volgende keer meer.

Vanavond gaan we naar de Full Moonparty, 2011 inluiden!

Wij wensen iedereen alvast een knallend 2011!

Dikke kus Noud en Jet

Goodbye Laos, Hello again Thailand (deel 1)

G'day luitjes!

Hier weer een verhaal van Noud en Jet!

Momenteel zijn we weer terug in Thailand-Bangkok, een tussenstop voor onze doorreis naar Koh Phangan. Vanavond zullen we per bus verstrekken richting Surat Thani en vanuit daar met een (helaas) langzame boot naar Koh Phangan. We hadden eigenlijk eerder moeten boeken voor de snelle boot, want nu zijn we maarliefst 18 uur onderweg.

Even terug in de tijd want er is alweer een goede week verstreken, waarin we weer heel wat hebben gedaan en afgereisd. Het laatste bericht was vanuit Luang Prabang, daar waren we toen net een dag. Die dag hadden we heel relaxed gedaan, stadsfietsje gehuurd en wat rondgetourd in het stadje. We vonden het daar heel fijn, is achteraf gebleken. Het is een erg leuk stadje, ziet er Frans uit, mooie oude tempels en veel bloemen. Aan het eind van die eerste dag hadden we besloten om de volgende dag MTbike's te huren en naar de Kuang Si watervallente fietsen. Een tochtje van 32 km heen en uiteraard 32 km terug. De volgende ochtend (dinsdag 21 december) vroeg opgestaan, ontbijtje gedaan, broodjes laten klaarmaken om mee te nemen, water gekocht en toen fietsen gehuurd.Rond 09.45 uur vertrokken we dan naar de Kuang Si watervallen. Gelukkig (zoals nu toe elke ochtend in Laos) was het nog bewolkt en wat frisjes toen we aan de tocht begonnen. Jet had zelfs nog een jasje aangetrokken. Maar na de eerste 8 km begon het stijgen en kon het jasje alweer in de tas worden gedaan. Even dachten we 'waar zijn we aan begonnen' niet wetend wat er zou komen. Maar na de eerste zware klim van ongeveer 3 kilometer begon het dalen, en dat was heerlijk. Nadien ging de route glooiend, we hadden wel het idee dat we terug een zware kluif voor de boeg hadden, wat toen was het voor ons idee meer dalend dan stijgend.dat gevoel werd al snel achterwege gelaten toen we langs de dorpjes fietsten en er allemaal kleine (maar ook volwassenen) Laotiaantjes je hartverwarmend toelachen en zwaaiend begroeten met' Sawadiehiehie!! Deze kindjes zien schijnbaar maar een enkele keer toeristen per fiets voorbij komen. Meestal scheuren er minivans of tuktuks voorbij met toeristen en is er geen tijd om gedag te zeggen.Voor ons gevoel vorderde de fietstocht uitermate snel en zo begonnen we aan een klim voor de laatste 5 kilometer, nou dat was best heftig omdat de zon inmiddels fel aan het stralen was. Maar deze gehaald, entreefee betaald (welke ten goede was voor het berenopvangcentrum) en opweg naar de watervallen. Eerst een hike langs het berenopvangcentrum, welke lekker lagen te pitten) en toen kwamen bij de eerste watervallen met mooi blauw water, dit was ook de swimming area, dit hadden we graag willen doen, maar de zon was een beetje verdwenen achter de wolken, dus eerst naar boven lopen naar de grote waterval. Van Joe en Viv (stel uit Melbourne) haden we gehoord dat je bovenop de waterval kon staan, die klim gingen we na een broodje doen, het was een pittige klim n toen we eenmaal boven waren konden we niet op de waterval staan omdat de grond er veels te blubberig was en teveel onder water stond. Flinke tegenvaller! Snel terug naar beneden gelopen om te gaan zwemmen! Dat was was heerlijk, en gelukkig was het daar lekker rustig met zwemmen. Inmiddels was het half 2 geworden, voor ons de hoogste tijd om aanstalten te gaan maken om terug te fietsen. Dat terug fietsen viel ons reuze mee, we hadden verwacht flink te moeten klimmen, maar we hebben maar 1 keer een flinke klim moeten maken, die behoorlijk stijl was. En juist toen toevallig Susan en Derk(stel uit Amsterdam) voorbij kwamen met de tuk-tuk, trok Jet het even niet en moest even afstappen. Snel weer opgestapt en de klim afgemaakt. En daarna was het weer lekker dalen. Binnen1 uur en 3kwartier waren we terug. Lekker drankje gedaan en toen zijn we opzoek gegaan naar een busticket naar Vang Vieng, en onze Olifanten Mahoot training boeken. Zo gezegd maar niet zo snel gedaan. Busticket wel, maar Olifantentrip was best prijzig en hebben diverse organisaties die het aanboden hun verhaal laten doen. Uiteindelijk hebben we toch de knoop doorgehakt en het geboekt. Toen lekker opgefrist en voor backpackersdoen, chique aangekleed ;-) en naar een luxe restaurant gegaan om alvast ons kerstdiner te doen. De avond ervoor na een rondje in de stad zagen we namelijk aan de noordzijde van de hoofdstraat allemaal luxe restaurants en hadden ons meteen voorgenomen daar te gaan eten na onze 64 km fietstocht. We hebben gelijk maar een fles rode wijn besteld en een menu waarbij je allemal Laotiaanse gerechtjes in kleine schaaltjes kreeg met natuurlijk rijst erbij. Heerlijk! Om de avond compleet de maken hebben we in een ander restaurant nog een koffie met voor Noud een Tarte du pomme, en voor Jet een tarte au Citron. Daarna gaan pitten!

woensdag 22 december wederom vroeg opgestaan, omdat we tussen half 9 en 9 werden opgehaald voor de olifanten training. Snel ontbijtje gedaan (lekkere baugette's met Nutella :-)

En wachten tot we opgepikt werden, maar om 9.00 uur was er nog geen busje langs geweest en 10 minuten later nog niet.....Noud wilde bijna naar het boekingsbureau toegaan maar daar kwam het busje, ze konden ons guesthouse niet vinden. In het busje zaten al 4 mensen, nog een stel opgepikt en op naar de Olifanten Village. Het was een vrij hobbelige weg ernaar toe, maar na een klein half uurtje waren we er. Het zag er allemaal gelikt uit bij de olifanten village., de eerste indruk was dus goed. We hadden in de rit ernaar toe al wat olitantenfeiten te horen gekregen en hoe ze werken bij de olifanten Village. Er zijn dus alleen maar vrouwen olifanten(14), want een mannetje erbij geeft teveel onrust was al gebleken. Ook was er een voedingsstation en een olifanten hospital. Omdat het die dag nogal druk was, werd ons een aantal keren verzocht om lekker te gaan relaxen. Dat was er goed te doen. Er waren mooie zitjes gemaakt aan de flink verhoogde rivierzijde. Na een drankje en wat geklets met onze groep kwam onze gids vertellen dat we zo aan de beurt waren voor onze eerste olifantenontmoeting. Dat zou meteen op de kop van de olifant zitten zijn, en een rondje rijden. We kregen uitgelegd hoe we de olifant konden aansturen. En toen was het tijd. Eerst waren de vrouwen aan de beurt. Jet was als tweede aan de buurt, eerst via de poot op de olifant klimmen, wat voelt een olifantenhuid raar aan zeg! Toen een rondje doen, olifant eten geven en olifant aaien en op de foto. Noud was haatje de voorste toen de mannen aan de beurt waren. Daarna was het weer relaxen omdat we moesten wachten totdat er vier olifanten beschikbaar waren om een groot rondje te doen. Daar waren we snel voor aan de beurt, rondje van een uurtje gedaan, waarvan omstebeurt op de kop van de olifant en door de rivier, dat was erg leuk om te doen! Eenmaal terug op de village mochten we de olifanten voeden, maar wel eerst banaatjes kopen, slim bedacht daar! Zo grappig hoe ze met hun slurf die banaatjes uit je hand grissen en naar hun mond brengen. Jet kreeg nog een lekkere klodder olifantenkwijl op haar broekje. Nu was het tijd om onszelf te voeden er stond ons een heerlijke lunch te wachten. Een buffetje met natuurlijk rijst, Kip Curry wokgroenten en salade, en vooral die salade was heerlijk want dat missen we wel heel erg! Na de lunch was het tijd voor de fotoshoot met de beruchte de kerstmutse, nou die wilde iedereen uit onze groep wel even lenen. het was dolle pret en we hebben zelfs de olifant een kerstmuts opgezet! Het resultaat hebben jullei al gezien ;-) Na deze olijkheid mocht onze groep de olifanten gaan badderen. Ze zijn nog nooit zo schoon geweest, want het was voor de 5e keer die dag dat ze gewassen werden. Dit was wel het hoogtepunt van deze dag voor ons. iedereen had een olifant voor zichzelf om te wassen. Zittend op de kop van de olifant, liepen we de rivier in en werd je olifant gedirigeerd bijna kopje onder te gaan, sommige uit onze groep werden door de olifanten te water gelaten, wij net niet. We hebben ze lekker geschrobd met de borstel, (alleen op de rug en kop hoor) Het was zo ontzettend leuk, waterpret met olifantenom niet te vergeten! Om de dag compleet te maken zijn we nog met een bootje naar de nabijgelegen Tadsee watervallen gebracht. Maar deze watervallen waren niet zo spectaculair als die van de Kuang Si, ook was de zon verdwenen,dus vonden het niet erg om terug te gaan. Toen we terug waren in Luang Prabang, na weer een hobbelige rit hebben we de olifantengeur van ons afgebadderd en zouden we uit eten gaan met Derk en Susan. Maar helaas hebben we elkaar misgelopen (briefje onder de deur geschoven) en hebben we samen een Laotiaanse BBQ gedaan. Toen we terug kwamen hadden we een bgriegfje terug van Derk en Susan en nog even bij hen op de kamer gebabbeld en afscheid genomen., Zij vertrokken de volgende dag naar Vientiane en wij naar Vieng Vang.

Voor nu breien we een eind aan dit verhaal. We zijn ook met foto's uploaden bezig. Straks of morgen maken we het verhaal af!

Liefs Noud en Jet

Sawa Dee vanuit Laos!

Jaja daar zijn we weer! Inmiddels is er alweer een week verstreken sinds ons laatste verhaal, tijd om jullie weer op de hoogte te brengen hoe het ons vergaat!

Ten eerste wilen we kwijt dat we het zo leuk vinden om jullie reacties te ontvangen! Blijf dat vooral doen!

Dan voor de jarigen(Lenie-Ada-Punt-Kirsten-Marion-en de rest)van afgelopen-komende tijd: (nog of alvast) Van harte gefeliciteerd! Nog vele jaren en een dikke kus!

Het gaat hier ontzettend goed en na 2 weken zitten we er helemaal in! De afgelopen week hebben we weer heel wat meegemaakt! Vorige week na ons verhaal zijn we inderdaad nog een hapje gaan eten...we dachten nog een orginele Thaise hap te gaan pakken voordat we naar Laos zouden vertrekken, dus wij richting de nightbazaar.....foute keus! Geen enkele eet kraam te vinden, alleen maar kraampjes met souveniertjes. Terug gelopen richting de oude stad (waar ons guesthouse staat) Uiteindelijk in dezelfde straat als ons guesthouse bij een tentje gestrand. Kregen de menu kaart...geen thaise gerechten...alleen maar Sandwiches of hamburgers met friet. Voor dat laatste hebben we gekozen....wat was dat allemachig lekker zeg! Daarna terug naar ons guesthouse en als backpacker ga je dan weer je tas opnieuw ordenen en indelen omdat je van stek gaat verkassen. Alles ingepakt en wel Noud tukken, Jet skypen, want we hadden free Wi-Fi acces in ons guesthouse en zodoende konden we opNoud zijn I-Phone bellen. Jet met Frits en Nel geskyped en toen was Tuur ook nog online dus die ook nog ffkes geskyped....inmiddels was het alweer over 01.00 dus echt tijd om te gaan tuktukken

Dinsdag 14 december vroeg opgestaan, we moetsen om 08.15 uur op het Arcade bus station zijn om de bus te pakken naar Chiang Khong (de grens plaats met Laos) Met een kecke Tuk-tuk (oranje met zebraprint en kroko-lak bekleding) zijn we naar het busstation gebracht. We moesten afrekenen maar hadden alleen groot briefgeld en daar kon de tuktuk cauffeur niet van terug geven, geen ander mens die het wilde ruilen met klein briefgeld. Uiteindelijk moesten we iets kopen bij iemand voordat zij het wilde ruilen...belachelijk gewoon.Om half 9 kwam onzebus, spullen werden ingeladen en we vertrokken. De bus was niet al te luxe maar de stoelen zaten prima. Er was zelfs een bus-stewardess aanwezig die ons was water en koekjes voorzag. De busrit was niet spannend, behalve dat de bus aardig doorkarde! En was heel grappig was er was een tv aanwezig waar ze een Thaise musical en soap op afspeelden. Jet heeft voornamelijk liggen slapen. Rond 15.00 uur kwamen we aan in Chiang Khong. We namen gelijk een tuktuk naar het waten- De Mekong waar ook de grensovergang is. Daar aangekomen werden we verrast door de aanwezigheid van Sten en Muriel met he grenskantoor! Dat was een leuk weerzien zeg! Onze papieren ingevuld stempel gekregen dat je Thailand uitgaat. Voor Sten en Muriel was het even een tegenvaller. Op het moment dat je Thailand per lucht binnenkomt krijg je een visa van 30 dagen. wanneer het overland is krijg je amar een visum van 15 dagen en moet je elke dag die je langer blijft bijbetalen. Dus als zij Thailand weer ingaan krijgen ze maar 15 dagen terwijl ze langer blijven. Maargoed je hebt geen keus en we gaan iets heel leuks doen in Laos dus wij de longtailboat in en de Mekong oversteken op naar Laos. Die oversteek was welgeteld 1 minuut en dan ben je in Laos Weer papieren invullen voor je laos visum , paspoort afgeven, pasfoto's erbij, geld betalen en dan wachten...totdat je goedkeuring krijgt en die kregen we :-) Rond 16.00 uur waren we in Laos in Huay Xai. We hebben sneleen guesthouse opgezocht, BAP guesthouse op aanraden van neef Arie, spullen gedropt en toen moesten we ons melden voor het grote avontuur wat vanaf de 15e van start zou gaan. De Gibbon Experience!!!! Bij het kantoortje van de Gibbon Experience kregen we een papier onder ons neus wat we moesten ondertekenen. Het stond aan weerskanten vol met mogelijke ongevallen die zouden kunnen gebeuren en dat je daar zelf verantwoordelijk voor zou zijn. SLIK!!! Muur, Sten en Jet begonnen 'm te knijpen en de twijfel sloeg toe, maar geboekt is geboekt en er was geen weg meer terug. Noud tekende meteen hij had er zin in. Uiteindelijk hebben Sten muur en jet ook maar getekend...in afwaching van! Die avond hebben we gezellig gegeten bij en resaurant met uitzicht op de Mekong en nog een Mojito gedronkenin een grappig barretje om de zenuwen eventjes te kunnen onderdrukken. Daarna oogjes en snaveltjes toe!

De volgende ochtend moesen we ons om 08.30 uur melden bij het kantoortje van de Gibbon. Hier kregen we een instructievideo....nog meer zenuwen ;-) en zagen we meteen de rest van onze groep! We waren met zijn 9en. Na de instructievideo werden we in een jeep geladen. En vertrooken we, op naar het Bokeo natuur reservaat. (Dit project is opgezetom met de inkomsten van het zippentegelijkertijd de jungle in zijn natuurlijke staat behouden, omdat er geen paden worden aangelegd. Vroegere Gibbon jagers zijn nu guides. Hier hebben wij nog wel onze vraagtekens over.)

De 3 uur durende route over eenhobbelige weg naar het Bokeo natuur reservaat is kenmerkend voor alle wegen in Loas. Tochwas het geen straf met het uitzicht op wassende vrouwen langs de rivier en spelende kindjes, bergen op de achtergrond. Tevens was de autorit gelijk een leuke kennismaking met de rest van onze groep bestaande uit...Carly uit Canada, Joe en Viv uit Melbourne en Derrek en Susan uit Amsterdam. We hebben lekker gekletst en zo ging de tijd snel. Het laatste stuk van de route wasde rivier door, zo over eenopnverharde modderweg door het reservaat. We hadden inmiddelseen aantal locals opgepikt die in en op dejeep zaten.Op een gegevenmoment werd er geroepn van bovenaf...a Bear, I see a bear! Huppa iedereende jeep uit en achter de beer aan. het bleek inderdaad eenbeer te zijn, een babybeertje. maartot onze verbazing renden de locals acher de beer aan met stukken hout en1 daarvansloeg de beer!Wij roepen dat hij moest stoppen en uiteindelijk deed hij dat. Later bleek dat het een dorpshgek was die de beer sloeg, maar waarom is niet helemaal duidelijk. Hiervoor kunnen verschillende redenen zijn. Een klein uurtje later stonden we aan de startvan de Gibbon.Na een stukje wandelen en een lekkere sandwich kon het daadwerkelijke zippen beginnen. Je zit vast in een harnas waarmee je je telkens vastmaakt aan een soort van kabelbaan. (zipline) Dan vlieg je van de ene kant naar de andere kant van de jungle. Je hebt gelukkig nog een extra touw voor de veiligheid en je kan remmen met een stukje autoband. Als je de overkant niet haalt moet je als een soort van aapje naar de overkant klimmen, terwijl je aan het touw hangt. Bij elke zipline heb je weer een andere techniek nodig om de overkant te bereiken. Bij sommige lijnen moet je achterover hangen om extra snelheid te maken en bij andere moet je juist weer remmen. Op deze manier heb je een fantastisch uitzicht op de jungle. Bij de eerste zipline moesten een aantal van onseerstde angst overwinnen, waaronder Jet.Maar na een paar keer ga je ervan genieten! Dus ook Jet en Sten. Muur en Noud vonden het meteen helemaal geweldig! het is echt 1 van de meest fantastische dingen diewe ooit hebben gedaan! De adrenaline-kick in combinatie met supermooie natuur is iets om nooit meer te vergeten! De eerste nacht sliepen we in een boomhut 50 meter boven de grond, en die boomhut was alleen bereikbaar via de ziplines. Het erin komen was okee, maar eruit zippen was weer even iets om te overwinnen. Maar gaaf om op zo'n hoogte te douchen en te toileteren met uitzicht op de jungleDe eerste avond hebben we een potje yatzee gedaan en vlak voor het slapen gaan ontdekte Muur een mega grote spin bij hun slappverdieping. Noud zou 'm wel even weg jagen maar kwam daar snel van terug. Als gevolg hiervan hebben we gezellig met zijn vieren geslapen! Helaas geen gibbons gezien,ondanks de wandeling die we om7 uur in de volgende ochtend hebben gemaakt. We konden ze wel horen, tegelijk met alle andere jungle geluiden van allemaal verschillende soorten vogels.
Dag 2 beston uit een tocht met wandelen en zippen naar de andere boomhut en een plons nemen bij de waterval. De tweede dag was echt top! Toen hebben we echt genoten van het zippen. Helaas werden Sten en Muriel ziek de 2e nacht in de andere boomhut en daardoor was de wandelocht terug naar het dorp waar we opgepikt zouden worden heel pittig voor hun!

Na terugkomst van 3 dagen Gibbon experience hebben we met Sten Muur Susan en Derrek in een voor Laose begrippen in een luxe hotel ingecheckt. Na een goede douche en tuktukje waren sten en muur alweer aardig opgeknapt, alleer was Noud heel erg naar en warm. We vreesden even, maar na een goede nachtrust en tempen was hij weer in orde. De volgende 18-december hebben we afscheid moeten nemen van Sten en Muur. Het was onwijs met jullie! Het was lekkerlijk en figuurlijk een hoogepunt in onze reis!!

Toen zijn we 2 dagen met een longtailboot over de Mekong gevaren via Pakbeng (overnachting)op weg naar Luang Prabang. Weer een prachtig uitzicht met rotsen in het water en vissersbootjes in de rivier. Deze dagen waren niet echt spannend, het duurde wat lang, zeker dag 2, omdat we toen op de grond zaten. Je moet je bedenken dat deze bootjes worden volgestauwd en onderweg nogal wat mensen oppikt.Bovendien waren we de 2e dag net telaat aan boord gegaan, waardoor er geen stoelen meer vrij waren. We hebben ons vermaakt met lezen, yatzee, potje pesten en Jet veel foto's makenen kletsen met mede reizigers. Gister zijn we dan om 17.00 uur in Luang Prabang aangekomen. Samen met Derrek en Susan hebben we een leuk guesthouse gevonden, waar we voorlopig twee overnachtingen hebben geboekt. Lung Prabangis een erg leuk stadje. De mensen in Laos zijn erg relaxed maar spreken over het algemeen niet al te best Engels. De fouten op bijvoorbeeld menu-kaarten leveren nogal grappige momenten op. (bijv. Fired in plaats van Fried)
Vandaag op onze eerste dag hier hebben we eerst uitgeslapen. Dat hadden we de afgelopen week niet gedaan! Daarna lekker ontbeten en gelijk fietsen gehuurd. en op het gemakje rondgefietst, hapje hiergedaan, tempeltje daar bezichtigd, vandaag dus een hele relaxte dag! Morgen gaan we 32 kilometer fietsen naar een moie waterval en overmorgen gaan we olifanten wassen en rijden.

Dit was het weer voor nu....helaas lukt het nog steeds niet om foto's te plaatsen!

We blijven proberen!

We wensen jullie veel plezier in de sneeuw! (bizar hoor!)

Liefs uit Laos vanJet en Noud!!!XXXX

Haai vanuit Chang Mai!

Daar zijn wij weer!!!

Het isonze laatste avond in Chang Mai en dus weer een verhaaltjeomdeze dagen af te sluiten.

Waar waren we gebleven ;-) Onze bagage....onze backpacks zijndus 9 decembergekomen. Na een leuk dagje met Chris en Marit te hebben doorgebracht waren we er gerust op dat onze backpacks bezorgd zouden worden bij he eerste hotel waar we verbleven. Ze hadden om 21.00 uur gezegd. Dus we waren eerst nog gezellig wat gaan eten bij een luxe Thai...daarna op naar Koh San Road langs het hotel, maar onze backpacks waren er nog niet. Dan even op een terrasje een drankje doen. We waren in een blijde stemming dus Noud een Chang biertje en Jet een Mojito en die smaakten ons zeer goed, dus nog eenrondje ' same same' Chris en marit schoven aan en dan neem je nog maar een drankje, inmiddels was het een uur later en weer naar het hotel, nog steeds geen backpacks....wij bellen en de chauffeur was onderweg, maar kan niet op Koh San Road komen. (Koh san Road is 'the place 2 be in BKK, erg druk, kraampjes met kleding eten enz, barretjes guesthouses noem maar op, er lopenhonderden mensente slenteren, dus 's avonds onmogelijk te komen met de auto) We werden verzocht naar het eind van de straat te gaan en op zoek te gaan naar een kenteken met 8872 erop. Noud rennen, Jet rennen, Aan het eind van de straat na niet te lang zoeken kwam daar de wagen met het kenteken en 'bagage service' erop en ja hoor daar waren onze geliefde backpacks :-) wat waren wij ontzettend blij! (inmiddels was het 23.00 uur) Toen zijn we nog lekker een bucket gaan drinken en nog1 en toen nog maar 1! daarna weer afge'thai'd naar onze zeer luxe guesthouse.

Volgende ochtend redelijk op tijd oipgestaan om de trein te boeken, want we wilden die avond naar Chang mai gaan, eerst nog even op het gemakje ontbeten...te relaxed want Christa ging vast voor ons op zoek naar een voordelige aanbieding voor treintickets.....Na 15minuten komt ze terugmet het blijde nieuws dat de trein vol is naar Chang mai...ownee wat nu...nou er gaat ook een bus...tsja om toch nog van Chang Mai te kunnen genieten hebben de maar de bus geboekt( we hebben een jungle trekking geboekt met Sten en Muriel de 15e in Laos).....om 18.00 uur verzamelen en de volgende dag zouden we om 06.00 uur in Chang Mai moeten zijn...oor het astronomische bedrag van 8,50 p.p....De rest vande dag relaxed gedaan...Chis en Marit verhuisden naar een ander hotel en wij automatisch ook mee. In deomgeving van hun hotel hebben we wat gegeten en wat rond geandeld,uiteindelijk om16.15uur weer afscheid genomen :-( en met de taxi naar het reisbureau waar we onze busreis geboekt hadden. Daar werden we op 18.15 uur opgepikt en naar een ander reisbureau gebracht, daar weer wachen tot 20.00 uur toen naar de kant van een weg gebracht en daar weer gewacht en uiteindelijk zaten we om 20.45 uur in de bus met allemaal andere backpackers. Het zou een VIP bus zijn maar het was een habbibabbie bus. Afijn we hebben een film gekeken beetje geslapen en bij ' Esso tankstation om 01.00 uur een hapje gegeten,( voor mijn Tokkies-het waren geen Tokheim dispensers, in ben echt nog gaan kijken :-) )

Wat getuktukt en om 06.00 uur hoorde in een stemmetje...' everybody out of the bus, you are in Chang mai' Gelukkig we waren veilig aangekomen. :-) Met hele grappige taxi's zijn we naa het oude stadcentrum gebracht en toen nog opzoek naar een Guesthouse, helaas was Julie's guesthouse vol dus met onze German friend 'Martin' hebben we een beetje rond gewandels en uiteindelijk naast Julie's Guesthouse hebben we een mooie kamer met eigen badkamer en ventilator geboekt.Toen een ontbijtje gedaan en wilden we nog wat gaan slapen, maar dat ging niet angezien ze aan het boren waren. We hebben ons maar opgefrist en de stad ingegaan, wandelen langs alle tempels die noemen ze hier watt's...wat is watt, you know what is wattt, watt the.....maargoed het is mooi om al die tempels van binnen en buiten te zien. We hebben ergens een hapje gedaan en opzoek gegaan naar malaria tabletten voor Laos. We kwamen een pharmacie tegendus hup naar binnen, wie zaten daarachter de toon bank, 2 ladieboys....Noud vroeg aan de ene op ze Malarie tabletten hadden, die had hij wel, voor 3 bath per tablet en ze liet een grote pot met tabletten zien. ' No thank you' was Noud zijn antwoord, te onbetrouwbaar..ik had al bedacht datzeons hormoontablettenzouden geven ipv malaria, en zouden wij terug komen als Noudina en Harry...hihihi! Malaria tabletten gevonden en gekocht aan een strip met houdbaarheidsdatum tot okt-2013 prima dus.

SDie avond met unsere Deutsche freund Martin en hapje gaan eten en rondje gelopen op de saterday Night market, Martin ging pitten en voor ons was het moment aangebroken om ons cadeautje open te maken wat we hebben meegekregen van Marina. we hebben een leuk tentje uitgezocht, Thaise rastafaries stonden er achter de bar en kwamen een lekkere Mojito voor Jet en een Chang biertje voor Noud brengen. Leuk muziek op de achtergrond....en toen het cadeautje uitgepakt.....wat ontzettend leuk, 2 boekjes met groten en foto;s van family and friends! Helemaal top! Iedereen bedankt! we heben het allemaal gelezen en besloten ht over 3 weken pas weer in te kijken...zo blijft het volgens ons elke keer leuk om te lezen.

Gister een scootertje gehuurd (12-10-2010) ondanks de regen. Het plan was om de berg op te rijden en de tempelte bekijken. We waren aanrig nat geregend toen we eenmaal bij de tempel waren...scootergeparkeerd en de trap op....zeg Noud opeens...jet waar is mijn paspoort? Noud in zijn zakken voelen en in in de rugtas kijken, maar neegeen Paspoort...wat nu...paniek in de tent...bellen naar he verhuur bedrijf, Noud ist niet meer of hij zijn paspoort daar moest achterlaten.Hetverhuurbedrijf verstond niet al te goedde Engelse taal, we kwamen er niet uit, dus zijn we met samengeknepenbillen de berg weer afgereden (doe je ongeveer 3 kwartier over) Toen we weer bij het verhuurbedrijf aankwamen en om het paspoort vroegen bleek deze(gelukkig) in het kluisje te liggen bij het vrhuurbedrijf. Ze vroegen of wij gebeld hadden -Yes- en vroegen waar wevandaag kwamen- from up the mountain- toen begonnen ze Noud heelhard uit te lachenenJet kon toen ook weer lachen...wat een stressvol uurtje was dat zeg! Toen toch weer de berg op getuft en het was toch ergens goed voor, want het was opgehouden met regenen en we hadden een 'amazing view' eenmaal op deberg aangekomen. s' avonds naar de sunday night market en daar hebben we och lekkere suchi gegeten voor nog geen 2,- bij elkaar! Echt fantastich! Een mooie afsluiting van deze weer aparte dag. Op tijd gaan slapen want voor vandaag hadden we een mountainbike tocht geboekt in de bergen bij Chang mai.

Die hebben we dus vandaag gedaan, de oude smokkelaars route. We werdn om 9.30 uur opgepikt bij ons guesthouse, naar een verzamelpunt gebracht. daar kregen we een fiets shirtje uitgereikt. Met drie wagens met andere MTB'ers werden we in 45 minuten omhoog gereden. Jet werd een klein beetje wagenziek op de qweg naar boven, maar eenmaal uitgestapt ging het weer prima. We kregen goede instructies en werden in groepjes verdeeld, niet iedereen fietst dezelfde route. Je hebt meerdere opties waar je uit kan kiezen. Ons werd nog gevraagd of we enige MTB-ervaring hadden-Nope, maar we fietsen heel veel in NL-. De route is namelijk 100% off-road en Cross-country...stijgen en dalen. Nou dat hebben we geweten! We zaten in een groepje van 5, 2 Finnen en een Londen girl met 2 gidsen, wat wil je nog meer! Noud meer voorop en Jet wat achter de Finnen, dus niet als laatste ;-) Het ging heel erg goed we kregen steed meer de smaak de pakken, zo erg dat Noud overmoedig werd en bijna aan het eind van de route even vergat om allebei je remmen te gebruiken, ipv 1 en vloog voorover over zijn stuur heen..1 glas van zijn bril kapot, snee boven zijn wenkbrauw en schaafwonden op zijn knieen.Jet zag het niet gebeuren en dacht dat Noud van zijn fiets was afgestapt. Hij riep dat zijn bril kapot was....maar zag al snel dat hij flin aan het bloeden was. Gelukkig kwa de Deense gids snel met zijn rescue-bag en heeftde wondenverbonden.Noud was erg witjes weggetrokken en zat flink te shaken. De wond boven zijn wenkbrauwleek hechtingen nodig te hebben, dus werden we geadviseerd naar de tocht naar het ziekenhuis te gaan. Potver wat schrikken weer! Noud werd en stukje verder opgepikt door de bezemwagen. We hebben eerst nog wat gegeten met ons groepje en toen naar het ziekenhuis 'Chang Mai Ram' daar werden we heel snel en goed geholpen. Gelukkig geen hechtingen, ze hebben Noud zijn wond geplakt en de schaafwonden op zijn knieen schoongemaakt. Wel heefthij antibioatica gekregen (fijn want we gaan naar Laos morgen en daar wil je niet in het ziekenhuis zijn)Na een uurtje stonden we weer buiten. Dus everybody, no worries! Het gaat goed, maar alweer een dag voor in de boeken...;-)

Nu gaan we zo een hapje eten en dan tuktukken....slapen dus, moreg gaan we voor early bird spelen, moeten om 08.30 uur de bus hebben naar Chiang Khong (grensplaats met laos) Hier ontmoeten we Sten enMuriel en gaan we gezamelijk de gibbon Experience doen, 3 dagen ziplinen en slapen we in boomhutten....spannend Jet heeft nu al last van 7 kleuren! Je kan filmpjes opzoeken op you Tube: Gibbon Experience Bokeo Laos.

Dus was het weer voor nu, sorry voor de taalfouten maar hebben geen zin om het na te lezen. Tis best een lange story geworden zo ;-)

Foto's proberen we nog te platsen zo meteen!

Sadaweeka(P)

Xus Noud en Jet

p.s. iedereen thanks voor de leuke reacties, leuk om zo bij te blijven! XXXX

eerst bericht uit BKK!!!

Lievevolgers!

Even in het kort een eerste bericht uit BKK!
Want een tegenslagen de afgelopen dagen. Onze start ging niet van een leien dakje :-(
Vlucht naar Londen vertraagd, daardoor vlucht naar Bangkok gemist, omgeboekt naar de volgende dag. Overnacht in Londen (wat goed te doen was) Vlucht overdag naar Bangkok, gaar aankomen omdat je niet geslapen hebt en dan blijkt dat je backpacks nog in Londen zijn.
Ja dan moet je rustig blijven, maarJet was diep teleurgesteld. Dat je je vlucht mist a la, daar was een mooie oplossing voor, maar je bagage niet hebben in ongelofelijk ROT. Wij diverse malen gebeld naar Bagage service...eerst zou onze bagabe via Qantas meekomen (dat was de originele vlucht naar BKK) Toen zou het met thai Airways meekomen(waar we naar waren omgeboekt) ook niet, toen waren ze onze bagage kwijt bij Britsch Airways op Londen...en dan ga je je doemscenario's in je hoofd halen....maargoed we zijn gister Noud zijn verjaardag gaan vieren met Chris en Marit (die ons heel leuk op stonden te wachten in BKK, ze waren speciaal om 5 uur opgestaan) en onze gestrande metgezel - Mark -die ook een trip around the world gaat doen, maar dan voor een heel jaar)
We hebben lekker bier en buckets (dat is cola met thaise wiskey en red bull) op En wat hebben we het erg gezellig gehad.

Vanmorgen waren we van plan om om 8.00 uur op te staan en naar het vligveld te gaan, maar we werden pas om 9.30 uur wakker. Toen heeft Jet gebeld naar bagage-service en kreeg ze te horen dat de backpacks aan boord zijn van een vlucht van Thai Airways en deze vanmiddag om 16.00 uur zou landen. Helaas hebben we besloten om niet naar Chang Mai te vliegen vanmiddag, want dan zou de bagage weer nagezonden moeten worden en zit je weer te wachten. Bovendien konden we de vlucht niet omboeken. Dus morgenavond nemen we de nachttrein naar Chang Mai en hebben daardoor vandaag een hele leuke dag gehad met Chris en Marit (die we gister overdag niet echt hadden vanwege het hele bagage gebeuren) We zijn naar het paleis geweest en naar de sleeping Buddah en hebben net heerlijk gegeten met zijn vieren bij een luxe thai, nog een keer voor Noud zijn verjaardag.Ook hebben ons eerste ritje in een Tuktuk gehad...echt super leuk!

Zometeen om 21.00 uur wordt als het goed is onze bagage bezorgd bij het hotel waar we gister hebben geslapen. We zijn inmiddelsverhuisd naar een geweldig hostel....ahum, 5,- per nacht en het lijkt op een gevagenis kamer, but who cares, we hebben onze backpacks en daar moet vanvond weer op gedronken worden....lang leve de buckets!!

Jullie horen snel meer!

Liefs en een dikke kus!

Noud en Jet

Laatste dagen

Hallo allemaal,

Vanaf morgen 1 december is onze verbinding met het i-net afgesloten.... Vandaar nog een verhaal uit Nederland.

..leuk om toch nog een beetje van de Hollandse winter mee te krijgen, de sneeuw dan....!! Grappig om te bedenken dat we hier nog onze muts opzetten en handschoenen aanhebben terwijl we over 7 dagen onze korte broek aan hebben :-)

Jet is nog aan het werk tot en met donderdag. Morgen nog een etentje met haar collega's. Noud heeft afgelopen vrijdag zijn laatste werkdag gehad en houdt zich nu voornamelijk bezig met de huishoudelijke taken.....Zodat alles spik en span is voordat we NL verlaten.

Verder hebben we alles wel zo'n beetje geregeld en ligt bijna alles wat we willen meenemen klaar. Nu maar hopen dat alles in onze backpacks past.

Afgelopen weekend hebben we ons afscheidsfeestje gehouden en ook alvast Noud zijn verjaardag gevierd. Het was lekker druk, maar zo leuk!! Iedereen nog bedankt voor alle leuke kaartjes en cadeautjes. Ontzettend lief!

De komende dagen voor ons vertrek zijn we onze voorraad aan omtoveren tot de meest culinaire gerechten. Ingredienten worden gecombineerd en gemixt alsof het niks is en..... het smaakt ook nog ;-)

Zaterdag zullen we tijdens afscheidsdiner met onze ouders lekkere Hollandsche pot voorgeschoteld krijgen en wie weet worden er de komende dagen nog wel wat andere Hollandse lekkernijen verorberd! (denk aan: patatje bij Bram, broodje kroket, erwtensoep ....)

We hebben dus nog 6 dagen de tijd....

Dit was het voor nu......Ons volgende verhaal is waarschijnlijk vanuit Thailand!

We houden jullie op de hoogte!

Ciao Noud en Jet!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Arnoud & Harriët