Lieve Mensen!

Inmiddels zijn er alweer 2 dagen voorbij! En op deze bewolkte oudjaarsdag in Koh Phagnan(waar we gister na een bijna eindeloze reis zijn aangekomen) is er weer even tijd om ons reisverslag bij te werken.

Waar waren we ookalweer gebleven? We hadden de fietstocht en de olifantentrip al uitgebreid beschreven, dan nu het verhaal van onze trip naar Vang Vieng! We hadden eerder al tickets gekocht voor deze rit, we hadden de mogelijkheid voor een luxe VIP Bus, de locale Express bus of per Minivan. Nou voor die laatste optie hadden we gekozen, pick-up bij ons guesthouse was inbegrepen, dus hoefden we niet zelf naar het minvan busstation te gaan. By the way, een minivan is hier een klein Toyota busje, welke wij voor ons saampjes in Nieuw Zeeland tot onze beschikking hebben, waar ze inclusief de bestuurder 12 mensen inproppen. De baggage wordt bovenop het dak met een mooi zeli eroverheen vastgebonden en gassen maar!

We werden donderdagochtend 23 december keurig op tijd opgepikt bij ons geusthouse. De chauffeur was nogal jolig, het kleine proppie van een manneke Hij gebaarde ons onze backpacks in de zeer oude minivan te doen, maar dat ging niet zo makkelijk omdat de minivan al volzat met 6 mensen plus hun bagage. Het jolige proppie gebaarde naar boven, dus onze backpacks werden op het dak geworpen. Klaar voor vertrke. De chauffeur had het alleen maar over beer Lao, beer Lao, Lao ( het bier wat hier in Laos gedronken word) We hadden het vermoeden dat hij zelf ookal een biertje ophad op de vroege morgen. Maar we mogen niet klagen, na nog iemand te hebben opgehaald, heet het proppie ons keurig afgezet bij het Minivan busstation. Spullen af-en uitgeladen, wij onze tickets laten zien bij de regelladyboy;'You are whit 2 persons...hurry up, come on...' we werden verwezen naar een minivan die al aardig volgepakt was maar er konden nog precies 2 luitjes bij. Jippie, onze spullen werden weer op de van geladen, vastgebonden met zeil eroverheen en hup gas erop. Om 9.30 uur shuurden we weg van het station. We zaten wel heel erg opgepropt en omdat we de laatste twee waren konden we helaas niet meer naast elkaar zitten. We hadden al eerder verteld dat de wegen erg hobbelig waren, stel je dat voor in combinatie met een chauffuer die graag gas geeft en een rit van 180 kilometer door de bergen met flinke en veel bochten, heb je het voor je? Nou dan weet je waarschijnlijk hoe wij ons gevoeld hebben. Het lichtpuntje in dit verhaal is dat de natuur die we onderweg voorbij hebben zien flitsen adembenemend mooi is! Met een stop rond 12.00 uur voor de lunch, waren we ongeveer om 15.00 uur bij het minivan busstation in Vang Vieng. Daar weer overgeladen in een taxi en hier warden we afgezet in het centrum van Vang Vieng aan de rivier. Het zag er allemaal wel gezellig uit, dus hebben we eerst maar even een drankje gedaan om bij te komen van de reis, voordat we opzoek gingen naar een guesthouse. Na het drankje zijn we gaan lopen opzoek naar een slaapplek, we kwamen uiteindelijk bij Bungalowtjes terecht die zich bevonden in het Coconut resort. Voor dat moment waren we helemaal in ons sas. Spullen gedropt en op het bed gedoken....AUW!! Ons matras leek wel een houten plank, zo hard dat het was. Hier zouden we echt niet op kunnen slapen, dus we besloten om toch weer onze spullen te pakken en opzoek te gaan naar iets anders. Toen Noud het ging zeggen, boden ze een andere bungalow aan, welke een zachter matras zou hebben, en dat was ook zo! Weer spullen verkast, toen lekker een duik in het zwembad genomen, gedoucht en op naar het centrum van Vang Vieng om de boel te verkennen.

We hadden wisselende verhalen gehoord van verschillende mensen en ook in de lonley planet staat : You'll love it or hate it. Vang Vieng is namelijk bekend om het tuben in de rivier (een tube is een grote zwemband) Met een tuk tuk worden jij en je zwemband een paar kilometer verderop gedropt, je gaat in je band zitten en drijft met de stroom mee de rivier af terug naar Vang Vieng. Langs de rivier hebben ze allemaal barretjes gebouwd, waar uiteraard gefeest en gedronken kan worden. Op zich geen verkeerde bezigheid met een temperatuur van ruim 30 graden. Om Vang Vieng heen is er schitterdende natuur. Bergen als grote rotsen, en vooral met zonsop -of ondergang fantastich om te zien. De zonsondergang hebben we onder het genot van een hapje gezien. Toen we in het restaurantje zaten kwamen we overeen dat we toch een beetje afgelegen zaten in het bungalow resort en met de kerst op komst wilden toch wat meer tussen de mensen zitten. Ook maken we plannen voor de komende dagen, aangezien we niet eerste kerstdag willen reizen besluiten we 2 dagen te blijven in Vang Vieng. Morgen gaan we het tuben eens uit proberen en eerste kerstdag gaan we een dagtrip doen met kajakken en caven. Als we verder een rondje lopen moeten een beetje slikken. We hebben even het idee dat we in Lloret de Mar zijn beland. De restaurantjes en cafeetjes zijn afgeladen met typische low budget backpackers. We hebben het dan over het model met vale linnen knoopbroek, dreadlocks met haarband, baard van een paar maanden, en natuurlijk ladderzat. Er zijn ook opvallend veel Israeliërs. Overal wordt Hebreeuws gepraat. In veel cafeetjes wordt trouwens. De reizigers die zich niet in een restaurantje of café bevinden, lopen schaars gekleed met een grote tube door de straten van Vang Vieng.

We zoeken een afgelegen cafeetje op en doen een Pre-Christmas drankje, waarna we weer terug gaan naar onze bungalow om te gaan slapen.

De volgende octend nuttigen we het heerlijke ontbijt en maken ons op om te vertrekken. We verzinnen een smoes dat we naar Vientiane gaan om vrienden te ontmoeten. Zo gezegd zo gedaan, we rekenen af en vertellen onze smoes. Het voelt best slecht om te liegen en dat we weggaan wordt ons niet in dank afgenomen, want ze zeggen ons geen gedag meer. Tweehonderd meter verder in de straat vinden we een leuk guesthouse met een prachtig uitzicht en droppen onze spullen. We gaan ons opmaken om te gaan tuben. Uiteindelijk duurt het nog even en zijn we pas om 14.00 uur bij het bedrijf die alle tubes leent, net telaat omdat de tuktuk vol was er snel vertrok, wij moesten wachten op op zijn minst 2 personen. Ruim een kwartier later waren we met zijn 6en. Wij in de tuktuk naar het plaatsje 4 km up river. Hier werden we door de kerstman verwezen naar het begin van het tuben, wat nog een kwartier lopen was. En daar zagen we het feestgedruis, we moesten alleen nog even een houten brug oversteken. Gezellig dachten we voordat we de brug overgingen, maar eenmaal over de brug zagen we dat iedereen was daar klaarblijkelijk ladderzat was, drankspelletjes werden gedaan, lichamen waren volledig beschilderd met allerlei teksten, er werd dronken van de steiger afsprongen of via eentrapeze het water ingeslingerd.Wat er ontbrak was veiligheidmatregelen. Niet zo gek dat hier dagelijks ongelukken gebeuren en jaarlijks ookeen aantal mensen omkomen.. Daar is echter niets van te merken. zo'n handige combinatie, alcohol en water. We hebben een drankje besteld en onze ogen eens goed de kost gegeven vanaf de achtergrond en kwamen tot de conclusie: Alcohol en water is geen handige combi! toen we ons drankje ophaden hebben we snel onze tube gepakt om vervolgens in de band de rivier af te drijven. Liggend in onze band dreven we de rivier af. Het was eigelijk best wel relaxed toen we het eerste drukste stuk voorbij waren. We kwamen onderweg in de band een Duitser tegen en samen met hem nog een keer aan wal gegaan om een drankje te doen. Na gezellig te hebben gekletst met ook nog een Australisch stel erbij was inmiddels alweer 5 uur, tijd om verder te gaan. Een paar honder meter verder werd het best koud en hadden we dat ronddrijven wel gezien. Gellukkig konden we eerder stoppen en hebben we van een tuktukservice gebruik gemaakt die ons weer terugbracht naar Vang Vieng. Tuben was voor 1 keer en niet weer ;-)

S' avonds kerstavond gevierd met een hapje eten en een kijkje gaan nemen bij de Rockbar. Hier was een hele vuurshow, limbo dansen, vuurspuwen en kregen wij gratis buckets. Noud heeft nog de balonnendans gewonnen. En wat won hij.... een bucket. Die avond hebben we iets te diep in de bucket gekeken, waardoor we vroeg knock-out gingen.

Eerste kerstdag was het te vroeg dag voor Noud. Vandaag hadden we onze kanotocht. Eerst werden we vervoerd naar de elephantcave, waar we weer in een tube werden gestopt met een hoofdzaklamp op. Deze zaklamp zat vast aan een batterij die om onze nek hing. Lekker veilig in het water, maar volgens onze gidsen kon het allemaal geen kwaad. De cave was leuk om te zien, maar niet spectaculair evenals de bezichtiging van een andere cave, deze te voet. De BBQ lunch was daarentegen wel erg lekker en leuk. Gezellig geklets en toen was het tijd omk te gaan kayakken. Weer naar die rivier waar we gister waren geweest met onze tube, weer langs de barretjes. Gelukkig hadden we maar 1 stop, en na ons aandringen zijn we snel weer weggegaan. We hadden het gewoon gehad met VangVieng! Het kerstdiner was bij een restaurantje die hetzelfde menu had als alle restaurantjes. Het het uitzicjt was als bij alle andere restaurantjes: Dronken Tubers. En toen we gingen skypen met onze familie die gezellig bij elkaar zaten was het voor ons duidelijk; Vang Vieng is ondanks de mooie omgeving niet the place 2 be voor ons!

2e kerstdag hebben we Vang Vieng weer snel achter ons gelaten, door naar de hoofdstadvan Laos te reizen: Vientiane.Het was een 3 uur durende busrit die goed te doen was. Eenmaal gedropt in het centrum van Vientiane hadden we al snel een schoon guesthouse gevonden. Even opgefrist wat sightseeiing door Vientiane te voet gedaan. Daarna een drankje en ijsje gekocht in de supermarkt en deze aan de rivier genuttigd. Om afscheid te nemen van de Mekong. We vonden Vientiane opzich niet verkeerd, maar door onze mindere ervaring met Vang Vieng wilden we eigenlijk zo snel mogelijk weer naar Thailand. Daarom toen we terug kwamen snel een busticket geboekt voor de volgende dag. De volgende ochtend hebben we nog een lekker ontbijtje gedaan en nog een wandeling gemaakt over de boulevard van Vientiane, die overigens erg mooi is aangelegd. Wel vreemd, als je bedenkt dat Laos eenvan de armste landen ter wereld is. Net als vele andere gebouwen die duur enmooi gebouwd zijn terwijl de Laotianenzelf beroerd wonen Buitende stad wonende mensenvaakinverzakte houten hutjes.

Om 12.00 werden we opgepikt om naar de friendshipbidge te gaan, welke de grensovergang vormt over de Mekong tussen Vientiane Laos en Nong Khai Thailand.

Nu we Laos gedag hebben gezegd, even nog wat Laos-feitjes op een rij:

Ons is opgevallen dat de Monniken in Laos stiekem allerlei dingen doen die voor hen verboden zijn. Zo hebben we al monniken zien roken, bier drinken en een boksbeugel zien kopen! In Laos is het heel normaal is om zoveel mogelijk mensen of spullen op een scooter te vervoeren? Het is ons een raadsel hoe ze op de weg kunnen blijven... Kleine kinderen en zelfs babies op schoot, 4 mensen tegelijk, eventueel de hond erbij, maar ook gasflessen over een hobbelige weg vormen geen uitzondering! Ook ontmoet je tijdens je reis door Laos keer op keer dezelfde rezigers.

Wat ons zal bijblijven aan Laos is het arme land dat rijk is aan beeldschone natuur.Endie lieve hartverwarmende kindertjes! Nu zijn we dus alweer een paar dagen terug in Thailand, wat ook niet zonder horten of stoten ging, maar daarover de volgende keer meer.

Vanavond gaan we naar de Full Moonparty, 2011 inluiden!

Wij wensen iedereen alvast een knallend 2011!

Dikke kus Noud en Jet