G'day luitjes!

Hier weer een verhaal van Noud en Jet!

Momenteel zijn we weer terug in Thailand-Bangkok, een tussenstop voor onze doorreis naar Koh Phangan. Vanavond zullen we per bus verstrekken richting Surat Thani en vanuit daar met een (helaas) langzame boot naar Koh Phangan. We hadden eigenlijk eerder moeten boeken voor de snelle boot, want nu zijn we maarliefst 18 uur onderweg.

Even terug in de tijd want er is alweer een goede week verstreken, waarin we weer heel wat hebben gedaan en afgereisd. Het laatste bericht was vanuit Luang Prabang, daar waren we toen net een dag. Die dag hadden we heel relaxed gedaan, stadsfietsje gehuurd en wat rondgetourd in het stadje. We vonden het daar heel fijn, is achteraf gebleken. Het is een erg leuk stadje, ziet er Frans uit, mooie oude tempels en veel bloemen. Aan het eind van die eerste dag hadden we besloten om de volgende dag MTbike's te huren en naar de Kuang Si watervallente fietsen. Een tochtje van 32 km heen en uiteraard 32 km terug. De volgende ochtend (dinsdag 21 december) vroeg opgestaan, ontbijtje gedaan, broodjes laten klaarmaken om mee te nemen, water gekocht en toen fietsen gehuurd.Rond 09.45 uur vertrokken we dan naar de Kuang Si watervallen. Gelukkig (zoals nu toe elke ochtend in Laos) was het nog bewolkt en wat frisjes toen we aan de tocht begonnen. Jet had zelfs nog een jasje aangetrokken. Maar na de eerste 8 km begon het stijgen en kon het jasje alweer in de tas worden gedaan. Even dachten we 'waar zijn we aan begonnen' niet wetend wat er zou komen. Maar na de eerste zware klim van ongeveer 3 kilometer begon het dalen, en dat was heerlijk. Nadien ging de route glooiend, we hadden wel het idee dat we terug een zware kluif voor de boeg hadden, wat toen was het voor ons idee meer dalend dan stijgend.dat gevoel werd al snel achterwege gelaten toen we langs de dorpjes fietsten en er allemaal kleine (maar ook volwassenen) Laotiaantjes je hartverwarmend toelachen en zwaaiend begroeten met' Sawadiehiehie!! Deze kindjes zien schijnbaar maar een enkele keer toeristen per fiets voorbij komen. Meestal scheuren er minivans of tuktuks voorbij met toeristen en is er geen tijd om gedag te zeggen.Voor ons gevoel vorderde de fietstocht uitermate snel en zo begonnen we aan een klim voor de laatste 5 kilometer, nou dat was best heftig omdat de zon inmiddels fel aan het stralen was. Maar deze gehaald, entreefee betaald (welke ten goede was voor het berenopvangcentrum) en opweg naar de watervallen. Eerst een hike langs het berenopvangcentrum, welke lekker lagen te pitten) en toen kwamen bij de eerste watervallen met mooi blauw water, dit was ook de swimming area, dit hadden we graag willen doen, maar de zon was een beetje verdwenen achter de wolken, dus eerst naar boven lopen naar de grote waterval. Van Joe en Viv (stel uit Melbourne) haden we gehoord dat je bovenop de waterval kon staan, die klim gingen we na een broodje doen, het was een pittige klim n toen we eenmaal boven waren konden we niet op de waterval staan omdat de grond er veels te blubberig was en teveel onder water stond. Flinke tegenvaller! Snel terug naar beneden gelopen om te gaan zwemmen! Dat was was heerlijk, en gelukkig was het daar lekker rustig met zwemmen. Inmiddels was het half 2 geworden, voor ons de hoogste tijd om aanstalten te gaan maken om terug te fietsen. Dat terug fietsen viel ons reuze mee, we hadden verwacht flink te moeten klimmen, maar we hebben maar 1 keer een flinke klim moeten maken, die behoorlijk stijl was. En juist toen toevallig Susan en Derk(stel uit Amsterdam) voorbij kwamen met de tuk-tuk, trok Jet het even niet en moest even afstappen. Snel weer opgestapt en de klim afgemaakt. En daarna was het weer lekker dalen. Binnen1 uur en 3kwartier waren we terug. Lekker drankje gedaan en toen zijn we opzoek gegaan naar een busticket naar Vang Vieng, en onze Olifanten Mahoot training boeken. Zo gezegd maar niet zo snel gedaan. Busticket wel, maar Olifantentrip was best prijzig en hebben diverse organisaties die het aanboden hun verhaal laten doen. Uiteindelijk hebben we toch de knoop doorgehakt en het geboekt. Toen lekker opgefrist en voor backpackersdoen, chique aangekleed ;-) en naar een luxe restaurant gegaan om alvast ons kerstdiner te doen. De avond ervoor na een rondje in de stad zagen we namelijk aan de noordzijde van de hoofdstraat allemaal luxe restaurants en hadden ons meteen voorgenomen daar te gaan eten na onze 64 km fietstocht. We hebben gelijk maar een fles rode wijn besteld en een menu waarbij je allemal Laotiaanse gerechtjes in kleine schaaltjes kreeg met natuurlijk rijst erbij. Heerlijk! Om de avond compleet de maken hebben we in een ander restaurant nog een koffie met voor Noud een Tarte du pomme, en voor Jet een tarte au Citron. Daarna gaan pitten!

woensdag 22 december wederom vroeg opgestaan, omdat we tussen half 9 en 9 werden opgehaald voor de olifanten training. Snel ontbijtje gedaan (lekkere baugette's met Nutella :-)

En wachten tot we opgepikt werden, maar om 9.00 uur was er nog geen busje langs geweest en 10 minuten later nog niet.....Noud wilde bijna naar het boekingsbureau toegaan maar daar kwam het busje, ze konden ons guesthouse niet vinden. In het busje zaten al 4 mensen, nog een stel opgepikt en op naar de Olifanten Village. Het was een vrij hobbelige weg ernaar toe, maar na een klein half uurtje waren we er. Het zag er allemaal gelikt uit bij de olifanten village., de eerste indruk was dus goed. We hadden in de rit ernaar toe al wat olitantenfeiten te horen gekregen en hoe ze werken bij de olifanten Village. Er zijn dus alleen maar vrouwen olifanten(14), want een mannetje erbij geeft teveel onrust was al gebleken. Ook was er een voedingsstation en een olifanten hospital. Omdat het die dag nogal druk was, werd ons een aantal keren verzocht om lekker te gaan relaxen. Dat was er goed te doen. Er waren mooie zitjes gemaakt aan de flink verhoogde rivierzijde. Na een drankje en wat geklets met onze groep kwam onze gids vertellen dat we zo aan de beurt waren voor onze eerste olifantenontmoeting. Dat zou meteen op de kop van de olifant zitten zijn, en een rondje rijden. We kregen uitgelegd hoe we de olifant konden aansturen. En toen was het tijd. Eerst waren de vrouwen aan de beurt. Jet was als tweede aan de buurt, eerst via de poot op de olifant klimmen, wat voelt een olifantenhuid raar aan zeg! Toen een rondje doen, olifant eten geven en olifant aaien en op de foto. Noud was haatje de voorste toen de mannen aan de beurt waren. Daarna was het weer relaxen omdat we moesten wachten totdat er vier olifanten beschikbaar waren om een groot rondje te doen. Daar waren we snel voor aan de beurt, rondje van een uurtje gedaan, waarvan omstebeurt op de kop van de olifant en door de rivier, dat was erg leuk om te doen! Eenmaal terug op de village mochten we de olifanten voeden, maar wel eerst banaatjes kopen, slim bedacht daar! Zo grappig hoe ze met hun slurf die banaatjes uit je hand grissen en naar hun mond brengen. Jet kreeg nog een lekkere klodder olifantenkwijl op haar broekje. Nu was het tijd om onszelf te voeden er stond ons een heerlijke lunch te wachten. Een buffetje met natuurlijk rijst, Kip Curry wokgroenten en salade, en vooral die salade was heerlijk want dat missen we wel heel erg! Na de lunch was het tijd voor de fotoshoot met de beruchte de kerstmutse, nou die wilde iedereen uit onze groep wel even lenen. het was dolle pret en we hebben zelfs de olifant een kerstmuts opgezet! Het resultaat hebben jullei al gezien ;-) Na deze olijkheid mocht onze groep de olifanten gaan badderen. Ze zijn nog nooit zo schoon geweest, want het was voor de 5e keer die dag dat ze gewassen werden. Dit was wel het hoogtepunt van deze dag voor ons. iedereen had een olifant voor zichzelf om te wassen. Zittend op de kop van de olifant, liepen we de rivier in en werd je olifant gedirigeerd bijna kopje onder te gaan, sommige uit onze groep werden door de olifanten te water gelaten, wij net niet. We hebben ze lekker geschrobd met de borstel, (alleen op de rug en kop hoor) Het was zo ontzettend leuk, waterpret met olifantenom niet te vergeten! Om de dag compleet te maken zijn we nog met een bootje naar de nabijgelegen Tadsee watervallen gebracht. Maar deze watervallen waren niet zo spectaculair als die van de Kuang Si, ook was de zon verdwenen,dus vonden het niet erg om terug te gaan. Toen we terug waren in Luang Prabang, na weer een hobbelige rit hebben we de olifantengeur van ons afgebadderd en zouden we uit eten gaan met Derk en Susan. Maar helaas hebben we elkaar misgelopen (briefje onder de deur geschoven) en hebben we samen een Laotiaanse BBQ gedaan. Toen we terug kwamen hadden we een bgriegfje terug van Derk en Susan en nog even bij hen op de kamer gebabbeld en afscheid genomen., Zij vertrokken de volgende dag naar Vientiane en wij naar Vieng Vang.

Voor nu breien we een eind aan dit verhaal. We zijn ook met foto's uploaden bezig. Straks of morgen maken we het verhaal af!

Liefs Noud en Jet