Jaja daar zijn we weer! Inmiddels is er alweer een week verstreken sinds ons laatste verhaal, tijd om jullie weer op de hoogte te brengen hoe het ons vergaat!

Ten eerste wilen we kwijt dat we het zo leuk vinden om jullie reacties te ontvangen! Blijf dat vooral doen!

Dan voor de jarigen(Lenie-Ada-Punt-Kirsten-Marion-en de rest)van afgelopen-komende tijd: (nog of alvast) Van harte gefeliciteerd! Nog vele jaren en een dikke kus!

Het gaat hier ontzettend goed en na 2 weken zitten we er helemaal in! De afgelopen week hebben we weer heel wat meegemaakt! Vorige week na ons verhaal zijn we inderdaad nog een hapje gaan eten...we dachten nog een orginele Thaise hap te gaan pakken voordat we naar Laos zouden vertrekken, dus wij richting de nightbazaar.....foute keus! Geen enkele eet kraam te vinden, alleen maar kraampjes met souveniertjes. Terug gelopen richting de oude stad (waar ons guesthouse staat) Uiteindelijk in dezelfde straat als ons guesthouse bij een tentje gestrand. Kregen de menu kaart...geen thaise gerechten...alleen maar Sandwiches of hamburgers met friet. Voor dat laatste hebben we gekozen....wat was dat allemachig lekker zeg! Daarna terug naar ons guesthouse en als backpacker ga je dan weer je tas opnieuw ordenen en indelen omdat je van stek gaat verkassen. Alles ingepakt en wel Noud tukken, Jet skypen, want we hadden free Wi-Fi acces in ons guesthouse en zodoende konden we opNoud zijn I-Phone bellen. Jet met Frits en Nel geskyped en toen was Tuur ook nog online dus die ook nog ffkes geskyped....inmiddels was het alweer over 01.00 dus echt tijd om te gaan tuktukken

Dinsdag 14 december vroeg opgestaan, we moetsen om 08.15 uur op het Arcade bus station zijn om de bus te pakken naar Chiang Khong (de grens plaats met Laos) Met een kecke Tuk-tuk (oranje met zebraprint en kroko-lak bekleding) zijn we naar het busstation gebracht. We moesten afrekenen maar hadden alleen groot briefgeld en daar kon de tuktuk cauffeur niet van terug geven, geen ander mens die het wilde ruilen met klein briefgeld. Uiteindelijk moesten we iets kopen bij iemand voordat zij het wilde ruilen...belachelijk gewoon.Om half 9 kwam onzebus, spullen werden ingeladen en we vertrokken. De bus was niet al te luxe maar de stoelen zaten prima. Er was zelfs een bus-stewardess aanwezig die ons was water en koekjes voorzag. De busrit was niet spannend, behalve dat de bus aardig doorkarde! En was heel grappig was er was een tv aanwezig waar ze een Thaise musical en soap op afspeelden. Jet heeft voornamelijk liggen slapen. Rond 15.00 uur kwamen we aan in Chiang Khong. We namen gelijk een tuktuk naar het waten- De Mekong waar ook de grensovergang is. Daar aangekomen werden we verrast door de aanwezigheid van Sten en Muriel met he grenskantoor! Dat was een leuk weerzien zeg! Onze papieren ingevuld stempel gekregen dat je Thailand uitgaat. Voor Sten en Muriel was het even een tegenvaller. Op het moment dat je Thailand per lucht binnenkomt krijg je een visa van 30 dagen. wanneer het overland is krijg je amar een visum van 15 dagen en moet je elke dag die je langer blijft bijbetalen. Dus als zij Thailand weer ingaan krijgen ze maar 15 dagen terwijl ze langer blijven. Maargoed je hebt geen keus en we gaan iets heel leuks doen in Laos dus wij de longtailboat in en de Mekong oversteken op naar Laos. Die oversteek was welgeteld 1 minuut en dan ben je in Laos Weer papieren invullen voor je laos visum , paspoort afgeven, pasfoto's erbij, geld betalen en dan wachten...totdat je goedkeuring krijgt en die kregen we :-) Rond 16.00 uur waren we in Laos in Huay Xai. We hebben sneleen guesthouse opgezocht, BAP guesthouse op aanraden van neef Arie, spullen gedropt en toen moesten we ons melden voor het grote avontuur wat vanaf de 15e van start zou gaan. De Gibbon Experience!!!! Bij het kantoortje van de Gibbon Experience kregen we een papier onder ons neus wat we moesten ondertekenen. Het stond aan weerskanten vol met mogelijke ongevallen die zouden kunnen gebeuren en dat je daar zelf verantwoordelijk voor zou zijn. SLIK!!! Muur, Sten en Jet begonnen 'm te knijpen en de twijfel sloeg toe, maar geboekt is geboekt en er was geen weg meer terug. Noud tekende meteen hij had er zin in. Uiteindelijk hebben Sten muur en jet ook maar getekend...in afwaching van! Die avond hebben we gezellig gegeten bij en resaurant met uitzicht op de Mekong en nog een Mojito gedronkenin een grappig barretje om de zenuwen eventjes te kunnen onderdrukken. Daarna oogjes en snaveltjes toe!

De volgende ochtend moesen we ons om 08.30 uur melden bij het kantoortje van de Gibbon. Hier kregen we een instructievideo....nog meer zenuwen ;-) en zagen we meteen de rest van onze groep! We waren met zijn 9en. Na de instructievideo werden we in een jeep geladen. En vertrooken we, op naar het Bokeo natuur reservaat. (Dit project is opgezetom met de inkomsten van het zippentegelijkertijd de jungle in zijn natuurlijke staat behouden, omdat er geen paden worden aangelegd. Vroegere Gibbon jagers zijn nu guides. Hier hebben wij nog wel onze vraagtekens over.)

De 3 uur durende route over eenhobbelige weg naar het Bokeo natuur reservaat is kenmerkend voor alle wegen in Loas. Tochwas het geen straf met het uitzicht op wassende vrouwen langs de rivier en spelende kindjes, bergen op de achtergrond. Tevens was de autorit gelijk een leuke kennismaking met de rest van onze groep bestaande uit...Carly uit Canada, Joe en Viv uit Melbourne en Derrek en Susan uit Amsterdam. We hebben lekker gekletst en zo ging de tijd snel. Het laatste stuk van de route wasde rivier door, zo over eenopnverharde modderweg door het reservaat. We hadden inmiddelseen aantal locals opgepikt die in en op dejeep zaten.Op een gegevenmoment werd er geroepn van bovenaf...a Bear, I see a bear! Huppa iedereende jeep uit en achter de beer aan. het bleek inderdaad eenbeer te zijn, een babybeertje. maartot onze verbazing renden de locals acher de beer aan met stukken hout en1 daarvansloeg de beer!Wij roepen dat hij moest stoppen en uiteindelijk deed hij dat. Later bleek dat het een dorpshgek was die de beer sloeg, maar waarom is niet helemaal duidelijk. Hiervoor kunnen verschillende redenen zijn. Een klein uurtje later stonden we aan de startvan de Gibbon.Na een stukje wandelen en een lekkere sandwich kon het daadwerkelijke zippen beginnen. Je zit vast in een harnas waarmee je je telkens vastmaakt aan een soort van kabelbaan. (zipline) Dan vlieg je van de ene kant naar de andere kant van de jungle. Je hebt gelukkig nog een extra touw voor de veiligheid en je kan remmen met een stukje autoband. Als je de overkant niet haalt moet je als een soort van aapje naar de overkant klimmen, terwijl je aan het touw hangt. Bij elke zipline heb je weer een andere techniek nodig om de overkant te bereiken. Bij sommige lijnen moet je achterover hangen om extra snelheid te maken en bij andere moet je juist weer remmen. Op deze manier heb je een fantastisch uitzicht op de jungle. Bij de eerste zipline moesten een aantal van onseerstde angst overwinnen, waaronder Jet.Maar na een paar keer ga je ervan genieten! Dus ook Jet en Sten. Muur en Noud vonden het meteen helemaal geweldig! het is echt 1 van de meest fantastische dingen diewe ooit hebben gedaan! De adrenaline-kick in combinatie met supermooie natuur is iets om nooit meer te vergeten! De eerste nacht sliepen we in een boomhut 50 meter boven de grond, en die boomhut was alleen bereikbaar via de ziplines. Het erin komen was okee, maar eruit zippen was weer even iets om te overwinnen. Maar gaaf om op zo'n hoogte te douchen en te toileteren met uitzicht op de jungleDe eerste avond hebben we een potje yatzee gedaan en vlak voor het slapen gaan ontdekte Muur een mega grote spin bij hun slappverdieping. Noud zou 'm wel even weg jagen maar kwam daar snel van terug. Als gevolg hiervan hebben we gezellig met zijn vieren geslapen! Helaas geen gibbons gezien,ondanks de wandeling die we om7 uur in de volgende ochtend hebben gemaakt. We konden ze wel horen, tegelijk met alle andere jungle geluiden van allemaal verschillende soorten vogels.
Dag 2 beston uit een tocht met wandelen en zippen naar de andere boomhut en een plons nemen bij de waterval. De tweede dag was echt top! Toen hebben we echt genoten van het zippen. Helaas werden Sten en Muriel ziek de 2e nacht in de andere boomhut en daardoor was de wandelocht terug naar het dorp waar we opgepikt zouden worden heel pittig voor hun!

Na terugkomst van 3 dagen Gibbon experience hebben we met Sten Muur Susan en Derrek in een voor Laose begrippen in een luxe hotel ingecheckt. Na een goede douche en tuktukje waren sten en muur alweer aardig opgeknapt, alleer was Noud heel erg naar en warm. We vreesden even, maar na een goede nachtrust en tempen was hij weer in orde. De volgende 18-december hebben we afscheid moeten nemen van Sten en Muur. Het was onwijs met jullie! Het was lekkerlijk en figuurlijk een hoogepunt in onze reis!!

Toen zijn we 2 dagen met een longtailboot over de Mekong gevaren via Pakbeng (overnachting)op weg naar Luang Prabang. Weer een prachtig uitzicht met rotsen in het water en vissersbootjes in de rivier. Deze dagen waren niet echt spannend, het duurde wat lang, zeker dag 2, omdat we toen op de grond zaten. Je moet je bedenken dat deze bootjes worden volgestauwd en onderweg nogal wat mensen oppikt.Bovendien waren we de 2e dag net telaat aan boord gegaan, waardoor er geen stoelen meer vrij waren. We hebben ons vermaakt met lezen, yatzee, potje pesten en Jet veel foto's makenen kletsen met mede reizigers. Gister zijn we dan om 17.00 uur in Luang Prabang aangekomen. Samen met Derrek en Susan hebben we een leuk guesthouse gevonden, waar we voorlopig twee overnachtingen hebben geboekt. Lung Prabangis een erg leuk stadje. De mensen in Laos zijn erg relaxed maar spreken over het algemeen niet al te best Engels. De fouten op bijvoorbeeld menu-kaarten leveren nogal grappige momenten op. (bijv. Fired in plaats van Fried)
Vandaag op onze eerste dag hier hebben we eerst uitgeslapen. Dat hadden we de afgelopen week niet gedaan! Daarna lekker ontbeten en gelijk fietsen gehuurd. en op het gemakje rondgefietst, hapje hiergedaan, tempeltje daar bezichtigd, vandaag dus een hele relaxte dag! Morgen gaan we 32 kilometer fietsen naar een moie waterval en overmorgen gaan we olifanten wassen en rijden.

Dit was het weer voor nu....helaas lukt het nog steeds niet om foto's te plaatsen!

We blijven proberen!

We wensen jullie veel plezier in de sneeuw! (bizar hoor!)

Liefs uit Laos vanJet en Noud!!!XXXX