Kia Ora Everybody!

Vanuit een wederom regenachtig Nieuw Zeeland groeten wij jullie! We hebben gelukkig wel wat zonnige dagen achter de rug, maar de regenachtige dagen besteden we om een reisverhaal te plaatsen....En dat is dus vandaag! We zijn al op het zuidereiland vanaf zaterdag en zullen jullie op de hoogte brengen van onze avonturen op het noorder eiland. Weer een hoop gedaan en gezien. Laten we vooropstellen dat Nieuw Zeelanderg mooi is!
waar beginnen we...de dag dat we aankwamen. Onze3 uur durende vlucht ging prima. Er was ons bij het ichecken inSydney verteld dat wemet een airbus zouden vliegen, en in de punt zaten...wij heel enthousiast...kwamen we bij de gate aan, stond er een kleinspeelgoedvliegtuigje op ons te wachten..Maargoed eenmaal geland, moesten we natuurlijk door de douane. Je kent waarschijnlijk welde tvseriewaar ze de Customs laten zien...Wij in iedergeval wel, en daarom wisten we dat we alles aan moesten geven, van vuile schoenen tot etenswaar wat je bij je hebt, want ander kun je hoge boetes verwachten. In eerste instantie werden ons bergschoenen ingenomen en kregen we na korte tijd wachten terug, helemaal schoongespoten...handig! Toen hadden we nog medicijnen aan te geven, jet haar medicijnen waren niet zo interessant, maar Noud had gezegd dat we malariapreventie uit Thailand bij ons hadden...dat moest natuurlijk nader bekeken worden. Uiteindelijk goedbevonden en nog even door de Xray met onze backpacks en toen waren we echt binnen in Nw zeeland. Buiten scheen de zon, dus ons uitzicht was extra mooi! De bus gepacht naar het centrum van Auckland, waar we al een guesthouse hadden geoekt voor de komende 2 nachten. Werden voor de deur afgezet, snel ingecheckt en nog even de stad verkennen. Ook werden we uitgenodigd voor de bingo in de backpackers bar, waar er ook nog eens gratis pizza werd verstrekt...nou we hadden wel trek! Pizza hebben we wel op, maar bingo niet meegespeeld. De bar was wel gezellig, maar de backpackers die er waren, waren van een iets andere leeftijdscategorie en hadden nog geen plannen om Auckland te verlaten. Niet al te laat zijn lekker gaan slapen in onze kamer, zonder ramen. Noud had de volgende ochtend ook een afspraak om te skypen met zijn toekomstige opleider vanaf 1 maart. Hij moest om 07.30 uur nw Zeelandse tijd klaarzitten. Noud is de volgende ochtend op tijd er uit gegaan, zijn gesprekken gevoerd en Jet daarentegen kwam er pas om10.00 uur. Oeps...nog een beetje last van een jetleg, Jet?? Die dag zijn we Aucklandrond gewandeld, park geweest, aan de haven een wijntje gedaan, skytower op geweest en natuurlijk nog een keer uit eten geweest. Voorlopig voor de laatste keer...want vanaf de volgende dag hadden we onze crib en zou het voorlopig zelf koken geblazen worden. De volgende dag hebben we onze crib opgehaald, het was nog een aardige tippel met onze bagage, daar hadden we ons iets op verkeken. na wat formaliteiten en de betaling van ons huisje op wielen, konden we de motorway op. Noud was een beetje nerveus, want hij zou als eerste gaan rijden( links!!) gelukkig zat jucy gelijk aan de motorway...dat scheelde al en als je samen goed oplet, dan went het eigenlijk heel snel. Maar het was wel even de vuurdoop voor noud om de stad uit tekomen, met allerlei afslagen. maar dat is goed gelukt. We hebben gelijk koers gezet naar het noorden, richting de bay of islands. We zijn bij Orewa even van de weg af gegaan om boodschappe te doen! Dit heeft zo'n 2 uur in beslag genomen. Toen de weg weer op...rond een uur op 6 zijn we gestrand bij een plaatsje boven Wangareihi. We moeten wel tussendoor vermelden dat het onwijs mooi is hier in nieuw Zeeland (dan moet de zon wel schijnen zie je er meer van) Bij een caming aangemeld, wagen geparkeerd en nog een wandeling gemaakt. wat een mooie omgeveig, zo groen en blauw water...echt bizar mooi! daarna hebben we lekker zelf gekookt, het handige is dat ze opvrijwel elke campsite een keuken hebben, dus hoeven ons eigen gaspitje helemaal niet te gebruiken. De eerste nacht in de crib ging ook helemaal prima, Tussen de twee bankjes leggen we een plank, kussens erop en tukken maar. Enige is dat de middenplank iets te kort is, dus het bed wil nog weleens in elkaar storten. Natuurlijk heeft handige Noud daar iets op gevonden.
De volgende dag zijn we naar Paihia getourd. tussendoor nog een stop gemaakt bijeen glow worms cave. was heel grappig en mooi om te zien. onze gids leek wat ongeinteresseed en er niet al te veel zin in te hebben, maar ze deed het heel leuk. Toen we in Paihia aankwamen, was het ontzettend mooie weer, en wij gelijk heel enthousiast een zeiltocht geboekt en betaald voor de volgende dag. Toen we de volgende ochtend wakker werden regende het...BALEN! Volgens het toeristenkantoor waar we geboekt hadden was het met sailor Mike makkelijk bespreekbaar als we af wilde haken. Maar Mike zei dat het weer wel op zou klaren rond 11.00 uur dat we hem aan het eind van de dag dankbaar zoude zijn voor een dag op zijn zeilboot ' Gungha'. Helaas klaarde het weer helemaal niet op, en hebben we weinig van de Bay of Islands gezien (welke op de vierde plaats staan van mooiste plekjes in Nieuw zeeland) We hebben uiteindelijk wel een leuke dag gehad met de met de mensen die met ons op de boot zaten. Al met al beter dan in je wagen doorbrengen als het regent.
Na een korte onderbreking van een dag gaan we weer verder met ons verslag, het weer was gister weer goed opgeklaard, dus snel naar buiten gegaan en van de zon genieten.
Toen we terug kwamen van de zeiltocht zijn we direct in onze crib gestapt om de oversteejk te maken naar de westkust van Northland. Na een uurtje rijden zijn we geland in Opononi. Hier was het mooi weer en hebben we nog een strandwandeling gemaakt. Dat was mooi meegenomen. De volgende ochtend leek het weer er goed uit te zien, maar na een korte wandeling aan de nogal winderige kust, toen we doorreden naar WaiWaipoua forrest om met Kauri bomen te gaan knuffelen, begon het weer te regenen. Dit mocht te pret niet drukken, want deze kauribomen waren machig om te zien. Kautibomen zijn de heiligdommen van de Maori's van wel honderden jaren oud. Bij de eerst stop was het een 5 minuten wandeling naar 'Tane Mahuta' de 51 meter hogeBosgod met een omtrek van 13.8 meter. Wow inmens! Na schatting 2000 jaar oud. Helaas konden we niet dicht genoeg bij komen om te aaien, dus hop in de auto naar de volgende. Bij de parkeerplaats uitgestap om opzoek te gaan naar de 'Four sisters' -4 lange Kauribomen bij elkaar. Toen op naar Te Matua Ngahere -De vader van het bos. Deze daddy was dan maar 30 meter hoog, maar knuffelen was onmogelijk met zijn 17 meter omvang. Heel erg indrukwekkend om te zien. Toe we aankwamen was er een Fransman een stickie aan het roken en verdween snel...volgens Noud wilde hij net zo 'high' als de boom worden. Gelukkig hebben we nog een kleine Kauri gevonden om mee te knuffelen en zijn vervolgens doorgereden tot een uurtje of 19.00 en een camping opgezocht bij Muriwai Beach. Hier zijn zwarte stranden dat komt door titanium. Gelijk even meegepikt. De dagen erna hebben we doorgebracht in Coromandel...hier hadden we erg mooi weer!(we korten het verhaal eenbeetje in) Hier hebben we Hot water beach opgezocht...heel grappig want rond 14.00 als het laag water is, kan je graven in het zand tot je je 'hot water' en we kunnen je zeggen dat het erg hot is aan je pootjes. Heel grappig om te zien, iedereen zit daar in het zand, in zijn eigen gegraven pool. Ookzijn we naar Cathedral Cove gewandeld in de hitte..een erg mooi stukje strand. Na overnacht te hebben op een DOC camping - hebben we koers gezet naar TeAhora om de enige soda geiser ter wereld te zien...maar scheen dat deze maar 1 of 2 keer per dag spuit...helaas, maar we hebben ons laten verrassen met een leuke MTB tocht. Volgens de ietsen verhuurder was het een track waar je een uurtje over zou doen....Nou wij hebben er wel wat langer over gedaan. Was echt superspectaculair...en nog hefiger dat de guided tour in thailand, maar nu op ons zelf. Aan het eind van de dag doorgereden naar Matamatta, camping opgezochtom de volgende dag de Hobbit tour te doen. Wasje gedraaid en toen begon het toch te regenen! Droger aan gezet maar natuurlijk was de was niet droog. Toen heel inventief een waslintje kriskras door de Crib gespannen en onder de opgehangen was geslapen....de volgende ochtend was de was natuurlijk niet droog. Lekker laten hangen en de Hobbit tour gedaan. Dit was echtheel erg leuk.Tot voor kort was het hobbit dorp alleen nog maar te zien als witte platen, om te zien waar de huisjes waren, maar sinds 2 maanden zijn ze het weer aan het opbouwen om de Hobbit-film op te nemen. We hebben alle huisjes gezien enalle in&outsides gehoord van onze Lord of the Rings idolate grappige gids. Die zaterdag doorgereden naar Rotorua, waar we dus dus een 2 dagen durende regestrom over ons heen hebben gekregen.We zijn zaterdagavond maar naar de film gegaan en op zondaglekker bij MC Donalds ontbeten....winkeltjes bekeken en dachten een lekker kippetje te gaan eten aan het meer om te kijken naar de storm op het water. Zo gezegd zo gedaan, maar toen het kippetje op was en wij decrib wilden starten, starte die niet. Owjee wat nu, stromende regen....moeten we bellen...Noud dapper de wagen uit naar de naast ons geparkeerde auto, en ja hoor, deze Kiwi had gelukkig startkabels bij, en onze crin startte meteen. Maar toen we terug kwamen bij de camping en even de lampen aan hadden laten staan kregen we de crib weer niet gestart....wat nu...we zouden naar een Maorishow gaan. Onze alleraardigste campingbaas zou het wel regelen met de Nw Zeelandse ANWB zodat wij konden gaan genieten van de show. En naar die show zijn we geweest, een zeer zeer commerciëleMaori show!!! We werden ontvangen door Maori John, die naast zijn eigen taal en Engels ook nog een 25 andere natie's kon begroeten. We waren met ongeveer 200 man na een kijkje bij de ondergrondse oven 'de hangi', liepen we in witte poncho's naar een slootje water om deberoemde Maori kanote zien aankomen. We leken wel de Klu Klux Klan opweg naar een kruisverbranding. Daarna volgde in een nagebouwdMaori dorp, een maori show met zang dans muziek en gymoefeningen opgevoerd door jonge Maori's om te laten zien hoe hun voorouders 1000 jaar geleden leefden. Het eten daarna was goed te doen..en zo werden we na 3 uur allemaal in busjes gepropt en afgezet bij je accomodatie.Toen we terugkwamen kregen we van de campingbaas te horen dat de AA niet langs wilde komen om onze accu na te kijken, we moesten zelf bellen, de camppingbaas bleek flink uit zijn dak te zijn gegaan maar het mocht niet baten. Wij zelf gebeld en een uurtje later kwam de wegenwacht aan. Bleek dat onze accu een vrij nieuwe was die waarschijnlijk bij de de vorige huurders was leeggegaan. Nu zouden wij de accu ergens 24 uur moeten gaan laden, en dan zou die pas weer goed werken. ja amehoela, dat gaan we dus niet doen. De volgende ochtend met Jucy gebeld en konden we gelukkig ergens een nieuwe Accu laten plaatsen onder de moterkap. Toen dat gefixt was zijn we doorgetourd naar Taupo, het weer was inmiddels iets verbeterd, omnog wat leuks van de dag te maken zijn we naar het volcanic museum gegaan...was echt meer iets voor Kiddies, we hebben wel in een earthquake simulatie gezeten. Daarna camping opgezocht en voor de volgende dag Rapid Jet besproken. Het zogenaamde Jetboaten op de nabijgelegen rivier. Was echt heel gaaf, waren flinke klappen over de rapids, 1 grote en een wat kleinere. En natuurlijk haalde de jetboat captain wat trucjes en stunts uit. Na dit avontuur doorgescheurd langs Lake Taupo naar Tongariro National park. De weers vooruitzichten voor woensdag (de volgende dag) zouden zeer gunstig zijn om de beste eendagswandeling te doen door het National Park; ' De Tongariro Crossing'een wandeling van 19.4 km. Bij Base camp de crib geparkeerd en voor de volgende ochtend de bus naar het beging van de wandeling geboekt. We zouden de bus van 6.00 nemen, konden we nog een uitstapje doen naar MountNgaururoe (voor Lord of the Ring kenners; Mount Doom.)Het uit bed komen ging de volgende ochtend zeer vlotjes, we waren er toch best laat ingegaan. Vol goede moed begonnen we om 06.30 uur op 1150 m hoogte aan de wandeltocht, we leken1 van de eersten te zijn.Het landschap is fantastisch mooi, niet te omschrijven. Na een uurtje kan de eerste laag uit, onze jas, in de rugzak. Na een uur wandelen door het vulcaan landschap komen we bij Soda Springs, en starten na ons banaantje aan Devils Staircase, South Crater. Om 08.00 uur beginnen we aan Mount Doom, pfff wel tig keer gestopt om foto's te nemen en bij te komen, was een aardige klim naar de top van deze vulkaan. Er was geen pad en het gaat stijl omhoog. Om 11.00 uur bereiken we de top2300 mtr hoogte it feels like you are on the top of the world!!! Wehebben een prachtig uitzicht naar de westkust . Lopen wat rond en maken natuurlijk weer heel veel foto's. Om 11.15 uur gaan we afdalen. helaas gaat dat niet zo gemakkelijk, kleine rollende vulkaansteentjes maakten het vrij moeilijk om deze stijle afdaling snel te doen. We nemen er even de tijd voor en zijn om 12.15 uur weer beneden. Nu hebben we nog 16 kilometer voor de boeg. Na een vlakke wandeling door het vulkaanlandschap hadden we weer een klimmetje voor de boeg,Red Crater!We dachten dat we die klimmetjes wel gehad hadden, maardeze is wel naar1886mtr hoogte! Het hoogste punt van de Tongariri Crossing. Hierna een afdaling, minder heftig dan van Mount Doom, naar
Emerald Lakes, Green lakes.Daarna eencrossing en een klein klimmetje naar Blue Lake. We dachten dat het nu nog een klein stukje was naar het eind en dus vol goede moed. Maar de laatste 6 km waren alleen maar afdalen. Jet d'r knieën waren enorm onder druk komen de staan en boven dien een huge blaar op dr kleine teen die aardig pijn deed. Noud besloot vast vooruit te gaan, want met Jet d'r Slakken tempo zouden we de laatste bus niet meer halen. Onderweg heeft jet nog pijnstillers gekregen en dat hielp om het laatste half uur flink door te pezen. Precies om 16.30 uur was Jet aan het eind vande crossing en stond Noud haar op te wachten,19.4km, met een uitstapje naar 2300 meter in 10 uur. Moe maar zeer voldaan, we hadden de crossing gehaald en Mt Doom beklommen!!!! Toen we terug kwamen op de camping waren Christel en Roy (NL stel die we de dag ervoor ontmoet hadden op de camping) zo aardig om ons op te vangen met drankje en knabbeltje!! Super en ook nog eens pannekoeken met en van hun gebakken en gegeten. Was erg gezellig! Volgende ochtend wakker worden met spierpijn die wel 2 dagen geduurd heeft. We wilden ergens in de buurt nog gaan Raften, maar dat hebben we maar verschoven naar het Zuider-eiland. Koers gezet naar Wellington, om zaterdag 29 januari de ferry te nemen, die we inmiddels geboekt hadden. Onderweg nog een uitstapje gemaakt naar het Army museum, was erg indrukwekkend, zelfs voor Jet. In Wellington hebben we het Te Papa museum bezocht, het nationale museum van Nieuw Zeeland, erg mooi. Hier hebben we bijna een hele dag doorgebracht, met als afsluiter een biertje en een te grote schaal bittergarnituur voor ons twee. Beetje onderschat!

We zijn dus veilig aangekomen op het Zuider eiland....hier de volgende keer meer over!! Het weer is injmiddels alweer opgeklaard!

Fijn weekend!

Jet & Noud!