Tijd voor een update want we zijn al bijna twee weken weg. In de tussentijd ook een hoop meegemaakt. Het vakantiegevoel is er; man -en kindlief maken bommetjes in het zwembad en ik drink een cappuccino aan de rand van het zwembad. We zijn inmiddels al versneld Iguazu aangekomen en hebben onszelf getrakteerd op een luxe jungle logde. Hoe dat zo....

Laat ik beginnen bij het begin. Dat was ochtend maandag 2 oktober na een kort nachtje. Toch de zenuwen. We gaan een maand weg, met Mirre, lang vliegen. Hebben we alles bij ons, hoe zal het allemaal gaan.......om 11:00 was alles in koffers en kruiken. Na onze buurtjes gedag te hebben gezegd zijn wij in de auto gestapt naar Ridderkerk. Daar logeren onze plant en auto de komende tijd. Noud en Mirre zijn nog even naar de kapper gegaan. Mirre een klein stukje eraf, zodat haar haartjes mooi voor haar bruidsmeisjes taak zou zijn. En voor Noud toch nog een coupe corto, tsja haren kunnen sneller groeien onder de zuid Amerikaanse zon. Toen nog even een bakkie bij opa Frits en oma Nellie en daarna klaar om naar station Rotterdam CS te gaan.

We zijn lekker met de trein naar Schiphol gegaan zodat onze chauffeuse niet in de file kwam te staan. Mirre had ook nog nooit in de trein gezeten dus 2 vliegen in 1 klap.

Toch even moeten haasten op Rdam CS om naar spoor 12 te gaan waar de trein al klaar stond. Alles in de trein geplaatst, 2 grote koffers, 1 kleintje en 2 rugtassen. De treinrit ging supersnel, binnen 25 minuten op Schiphol?? en lekker op tijd: 16:30 uur en 19:55 uur vliegen. Daar hebben we eerst de koffers afgeleverd. Was heerlijk rustig bij Lufthansa. Daarna terug gelopen en bij lekker Sushi gekocht en weer op een rustig plekje opgepeuzeld. Rond 18:30 door de check en nog even rondgewandeld. Mirre keek haar ogen uit. Ze was helemaal in de reismodus.

Het boarden voor onze eerste vlucht naar Frankfurt ging heel vlot. Mirre kreeg lekker snoepjes en een mini bord spel. Die vond het helemaal leuk. De vlucht naar Frankfurt ging heel voorspoedig en snel. Kregen nog een drankje en sandwich aan boord. Het gaf ons een rustig gevoel voor de overstap van 55 minuten op Frankfurt.

De overstap was dus alles behalve relaxed ?. We moesten echt rennen en vliegen. Van terminal B naar terminal C op Frankfurt is een pittig tochtje met Mirre zonder buggy en een koffer en twee rugtassen als handbagage. Rennen. Lift naar beneden. Weer rennen. Metro. Lift naar boven. Rennen. Paspoort controle. Rennen. Tassencontrole wat mega lang duurde. En weer rennen. Maar eenmaal aangekomen gelijk instappen en 10 minuten later reden we de startbaan op.

Het vliegtuig zal tjokvol. Veel kindjes aan boord die allemaal op waren. Mirre heeft even een filmpje gekeken en is lekker gaan tukken. Wij kregen op 00:30 uur nog ons vliegtuigdiner. We hebben het op en het was nog goed te doen. En zijn daarna ook gaan slapen... getracht. Toch nog film gekeken. En Mirre lag inmiddels op twee stoelen, waardoor ik half bij Noud op schoot zat. Maarja alles voor Mirre zodat ze goed zou slapen. Uiteindelijk zijn wij ook in slaap gesukkeld en hebben een aantal hazenslaapjes gedaan. Na 4 uurtjes slaap werd Mirre wakker. Even half uurtje wakker en haar op de middelste stoel geplaatst. Zo konden wij ook beter gaan slapen. Dat ging niet echt maar toch ging de tijd snel. Laatste stuk vlogen we over Brazilië en na het ontbijt was het tijd om de landing in te zetten. Jippie na 12:40 uur vliegen waren we in Argentinië.

Eerst door de douane. Mirre krijgt het kleine stukje van de terminal naar de douane al zoveel aandacht. Dat belooft wat. De douanier helpt ons vlot en zo konden we snel onze bagage oppikken. Op de kar en Mirre erboven gaan we naar buiten. Op naar ons avontuur. Dat begint al met geld pinnen. Je kan hier max € 100,00 pinnen, met € 5,- commissie kosten en € 2,57 aan kosten voor je eigen bank. Hierover waren we wel ingelicht door Nati, maar het is toch bijzonder. Na twee x te hebben gepind en een koffie gaan we naar de taxi, welke al voor ons is geregeld. Hier besluiten we toch maar contant te betalen want met kaart rekenen ze 12 % commissie kosten. Das niet goed voor onze Zeeuwse zuinigheid ?.

De aardige taxichauffeur maakt ons duidelijk dat de taxirit geen 30 minuten duurt maar waarschijnlijk 90 minuten. We zitten gelijk in de Argentijnse ochtendspits.

In Buenos Aires wonen 4 miljoen mensen en eromheen zo'n 10 miljoen en dan sta je rond 8:00 uur gewoon vast. Dat klopt helemaal. Om 10:15 uur zijn we bij ons hotel. Dus ruim twee uur over gedaan. We hebben een aardige indruk gekregen van deze drukke metropool. Gelukkig kunnen we meteen inchecken. Helaas blijkt dat het zwembad gerenoveerd wordt. Een domper, maar daar tegenover staat dat we nog kunnen ontbijten en de kamer meteen op kunnen. Dat hebben we gedaan. Na het ontbijt besloten een rondje te doen in ons wijkje.

Ons hotel is in de wijk Palermo Soho. Een hele leuke hippe wijk, met veel restaurantjes, barretjes en mooie muurschilderingen en leuke artistieke winkeltjes.

We drinken koffie en maken meteen kennis met de 'dulce de leche' koekjes. Heerlijk en voor Mirre een traktatie want ze krijgt er twee. Daarna gaan we terug naar het hotel en doen met zn 3 een hele lange middag tuk op het mega bed. Daarna doen we weer een rondje in onze wijk. We lopen naar de botanische tuin waar we bij het beeld van de wolf met Romulus en Remus een empanada eten en een sapje drinken. Mirre wil graag uitleg over het beeld en daarna vertellen we het keer op keer. Haar interesse voor geschiedenis is groot, zo blijkt ook de volgende dag.

Na het park slenteren we terug naar een leuk straatje met barretjes en restaurantjes. Hier worden we geënthousiasmeerd om bij het hippe Milanese restaurant te eten door een leuke Argentijnse jongen. Wij dachten dat het een pizza restaurant was, maar Milanese is dus een gepaneerd stuk kipschnitzel of kalfsschnitzel gefrituurd of uit de houtoven met beleg erop. We wagen ons eraan met een lekkere fles malbec wijn en een reuze glas jus d'orange voor Mirre. De Milanese valt een beetje tegen maar de wijn daarentegen niet en het gezellige drukke terras en straatje zorgen ervoor dat we een hele leuke avond hebben. Bij terugkomst in het hotel storten we in en gaan met zn 3 direct slapen. Dat is om 21:00 uur. Argentijnse tijd. Dan is het in NL inmiddels 01:00 uur. We snurken en slapen diep. Mirre wordt om 04:30 uur wakker en blijft wakker. Ze is uitgeslapen, wij niet :s. Maarja NL tijd is het 09:30 uur dus logisch. Om 06:30 uur staan we alle drie op. Doen een spelletje en wachten het ontbijt af. We zijn erg hongerig en om 8:00 uur overvallen we de ontbijtzaal en verslinden als beesten het ontbijt.

Ons plan voor vandaag is om met de metro naar Plaza de Mayo te gaan. Hier staan alle bankgebouwen, de kathedraal waar San Martin begraven ligt in de catacombe en casa Rosada. De Metro in Ba is druk en warm. Het eindstation duurt 20 minuten. We zijn lij dat we eruit kunnen. Bij casa Rosada wachten we de wisseling van de wacht af voor het graf van SAN Martin. We lopen achter de de guard aan naar de kathedraal. Eenmaal binnen wil Mirre alles weten. Wie is SAN Martin. Wie is de man aan het kruis en nog veel meer. We vertellen het wel 100 x voor ons gevoel. We gaan de Cathedraal uit om een eettentje op de zoeken in de aangrenzende wijk SAN Telmo. Eenmaal buiten is een deel van het plein hermetisch afgesloten , veel politie op de been en is er een demonstratie gaande. We lopen snel door. Mirre raakt moe en we lopen en lopen totdat we bij een pizzatentje komen en besluiten daar te eten. We doen de bestelling en ik ga naar het toilet. Hmmmm fris is het niet. Het is dat we al besteld hebben anders waren we weggegaan. Het eten is goed te doen. Gelukkig maar. We besluiten terug naar het hotel te gaan voor een middag tuk, maar dat is niet nodig. Mirre valt opgetild bij Noud in slaap. Aangezien Mirre als 3 jarige een aardig gewicht heeft kunnen we niet naar het hotel lopen. We gaan in een parkje zitten en Mirre slaapt ruim een uur bij ons op schoot. Daarna gaan we terug met de metro en het hotel. Daar spelen we even en willen in de avond in het typisch grill restaurant eten. Daar spreken we af met AJ en Linda. Zij zijn die ochtend geland in BA. Het restaurant gaat pas laat open en eenmaal daar blijkt het te chique en Mirre is doodop. We checken het menu, bestellen wijn. Daarna besluiten we zonder te eten te bestellen weg te gaan. AJ en Linda blijven om te eten. Wij lopen terug, eten een hamburger bij ons in de straat en dan stort Mirre weer in. Toch heftig zo'n reis, zon'n drukke stad en een tijdsverschil van 5 uur. Mirre heeft Snapchats last van haar buik en in de ochtend wil ze niks eten. Toch een stukje banaan en een aardbei op , maar dat komt er weer uit. Ahhh Mirre is ziekjes en we worden zo opgehaald met een taxibusje om naar onze volgende bestemming Santa Fe te gaan, 650 km ten Noordwesten van BA...... als dat maar goed gaat....

To be continued....

Tot snel!

Liefs uit Iguazuuuuu xxx